Όσα συνέβησαν στο γυμνάσιο Αιγινίου είναι το λιγότερο κατακριτέα γι αυτό και οι συνάδελφοι του γυμνασιάρχη του Αιγινίου ορθώς δείχνουν έμπρακτα τη συμπαράσταση τους στο συνάδελφο τους. Μάλιστα πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να ήταν περισσότεροι στη διαμαρτυρία που πραγματοποιήθηκε στο Αιγίνιο.
Με αφορμή το δυσάρεστο αυτό γεγονός θα θέλαμε να αναδείξουμε για μια ακόμα φορά ακόμα ένα θέμα που αφορά την εκπαιδευτική κοινότητα του νομού μας αυτή τη φορά στην Νότια Πιερία.
Πριν λίγες ημέρες πατέρας στον Πλαταμώνα κατήγγειλε δημόσια ότι το παιδί του έπεσε θύμα σχολικού εκφοβισμού, πριν 2 μήνες είχαμε ανάδειξη την υπόθεση ενός καθηγητή σε σχολείο της Ν. Πιερίας που έβγαλε σουγιά μέσα στην τάξη παρουσία πολλών μαθητών, πριν 20 ημέρες 2 μαθήτριες του ίδιου σχολικού συγκροτήματος διαπληκτίστηκαν με αποτέλεσμα η μία να χάσει ακόμα και νύχια των χεριών της….
Σε όλα αυτά τα θέματα ποια είναι η αντίδραση των συλλόγων διδασκόντων, της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, του Δήμου, της Π.Ε., του Φορέα;
Είχαμε γράψει ότι τα στόματα ξεκίνησαν να ανοίγουν. Δυστυχώς όμως τα στόματα ανοίγουν στη χώρα όταν πλέον είναι αργά.
Τι αρχές, αξίες και ιδανικά διδάσκουμε στη νέα γενιά; Δεν έχουμε διδαχθεί από τα πολυάριθμα περιστατικά που έχουν δυσάρεστες συνέπειες στα παιδιά μας ;
Για ποιο λόγο τους διδάσκουμε για δικαιώματα στο μάθημα της έκθεσης αλλά στην πράξη αποσιωπούμε όταν αυτά καταπατώνται;
Είναι τελικά γεγονός ότι μάθαμε να επαναστατούμε για λιγότερο σημαντικά θέματα και υποβιβάζουμε ακόμα και την σημασία που έχουν τα παιδιά μας.
