Του Γιάννη Τσαπουρνιώτη,
Φεύγοντας από την λαϊκή της Τετάρτης ανακεφαλαίωσα στο νου μου τον τεράστιο πλούτο λαχανικών και φρούτων που παρέλασαν από τα μάτια μου. Κεράσια, φράουλες, βερίκοκα, πεπόνια, καρπούζια, μήλα, ακτινίδια, κολοκυθάκια, μελιτζάνες, πιπεριές για γέμισμα, πιπεριές για τηγάνι, ντομάτες, αγγούρια, πατάτες, κρεμμύδια, φασόλια, ρύζι, ελιές, μέλι και δεκάδες άλλα προϊόντα που παράγει η ελληνική γη.
Με θλίβει το γεγονός ότι αυτά τα αγαθά πολλές οικογένειες δυσκολεύονται να τα προμηθευτούν. Υπάρχουν φτωχοί σε μια πλούσια χώρα γιατί είμαστε υποτελείς στα κελεύσματα των ξένων ολιγαρχιών.
Κρίμα και άδικο για μια Ελλάδα που θα ζούσε αξιοπρεπώς βασιζόμενη, με οργάνωση και υποδομές, στη γεωργία, στην κτηνοτροφία και τον τουρισμό, μακριά από δανεισμούς και ξεπουλήματα.
Όμως, μπορώ ακόμη και ονειρεύομαι έχοντας τη γεύση από ένα θεσπέσιο τουρλού και απολαμβάνοντας την δροσιά των υπέροχων φρούτων της εποχής.
