Ο Όσιος Συμεών, έζησε την εποχή του αυτοκράτορα Ιουστίνου Β’ (574 μ.Χ.). Καταγόταν από την Έδεσσα, αλλά γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Συρίας.
Όταν ευρίσκετο στην ηλικία των πέντε ετών ένας τρομερός σεισμός κατέστρεψε μεγάλο μέρος της Αντιόχειας. Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν και ο πατέρας του Ιωάννης, ο οποίος σκοτώθηκε όταν κατέρρευσε η στέγη του σπιτιού του. Η μητέρα του Μάρθα (4 Ιουλίου και 1 Σεπτεμβρίου) όμως, διασώθηκε διότι απουσίαζε από την πόλη όπως και ο Συμεών ο οποίος είχε πάει να προσκυνήσει το ναό του Αγίου Στεφάνου. Έκτοτε με φόβο θεού η Μάρθα ανέτρεφε και μεγάλωνε το γιο της.
Σε πολύ νεαρή ηλικία, πλήρης χάριτος και πνεύματος, ο Συμεών μετέβη στη Σελεύκεια, κοντά στο όρος του χωριού Πίλασα, σε κάποιο φημισμένο μοναστήρι όπου μόναζε ένας περίφημος ασκητής, ο Ιωάννης. Κοντά του ο Συμεών μελέτησε συστηματικότερα τις άγιες Γραφές και ασκήθηκε στην προσευχή και την ταπεινοφροσύνη. Γρήγορα έγινε παράδειγμα μίμησης και για τούς άλλους αδελφούς της Μονής. Μιμούμενος το διδάσκαλό του ανήγειρε στύλο και αφού ανήλθε επ’ αυτού, παρέμεινε προσευχόμενος επί δώδεκα έτη.
Όμως ο διάβολος ο οποίος μισεί το καλό και την πνευματική πρόοδο των ανθρώπων έβαλε κάποιο φθονερό συμμοναστή του να τον σκοτώσει με μαχαίρι, αλλά από θαύμα το χέρι του ξεράθηκε επί τόπου. Όμως ο αμνησίκακος Συμεών όχι μόνον δε θύμωσε αλλά και προσευχήθηκε θερμά στον πανσθενουργό Κύριο να θεραπεύσει τον αδελφό του όπως και έγινε.
Αργότερα ο όσιος αποσύρθηκε στο Θαυμαστό Όρος σ’ ένα τόπο όπου υπήρχαν μόνο ξερόλιθοι. Εκεί έζησε σκληρά ασκητική ζωή επί σαράντα πέντε έτη. Εκοιμήθη ειρηνικά και αξιώθηκε της αιωνίου μακαριότητας το 590 μ.Χ., σε ηλικία ογδόντα πέντε ετών.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο Όσιος Συμεών αξιώθηκε του χαρίσματος της προοράσεως και της θεραπείας κάθε ασθένειας. Έτσι προανήγγειλε την κοίμηση του διδασκάλου του, την κοίμηση του Αρχιεπισκόπου Εφραίμ (545 μ.Χ.), τους σεισμούς της Αντιόχειας και Κωνσταντινουπόλεως (557 μ.Χ.) και άλλα γεγονότα.
Θαυμαστόν Όρος, Μονή Αγίου Συμεών του Θαυμαστορείτη
Με κέντρο σύνθεσης το στύλο του αγίου Συμεών του Θαυμαστορείτη, ο οποίος είχε ανεγερθεί πάνω σε ένα λόφο ανάμεσα στην Αντιόχεια και τη Σελεύκεια, γνωστό ως Θαυμαστόν Όρος, με υψόμετρο 479 μ., δεξιά της όχθης του Ορόντη, περίπου 18 χλμ. δυτικά της Αντιόχειας, οικοδομήθηκε το μοναστήρι του Αγίου Συμεών. Είναι εν μέρει λαξευμένο στο βράχο και εγκλείεται μέσα σε έναν ορθογώνιο περίβολο, ο οποίος περικλείεται από αχανές περιτείχισμα. Το νέο συγκρότημα ακολούθησε ως πρότυπο το φημισμένο μεγάλο συγκρότημα του αγίου Συμεών Στυλίτη στο Καλάτ-Σιμάν. Οι χώροι του οργανώνονται γύρω από ένα κεντρικό οκτάγωνο, το οποίο περιλαμβάνει το στύλο άσκησης του αγίου. Το μοναστήρι με βεβαιότητα λειτούργησε τον 6ο αιώνα μ.Χ., καθώς και ανάμεσα στον 11ο και στο 13ο αιώνα μ.Χ. Σήμερα σώζονται ακόμα τα ερείπιά του και αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα μοναστικά συγκροτήματα της βόρειας Συρίας.
Θαύματα
Τα θαύματα που του αποδόθηκαν τον έκαναν να ονομαστεί ο τόπος άσκησής του, ως Θαυμαστό Όρος. Σύντομα γύρω του, συγκεντρώθηκαν αρκετοί νέοι ασκητές ως μαθητές του, ενώ προσείλκυσε και πολλούς προσκυνητές. Ενώ αρχικά διέμεναν σε καλύβες, οι μαθητές του σύντομα κατασκεύασαν λίθινο οίκημα με ναό για την κάλυψη και των λατρευτικών αναγκών τους.
Το 1177 ο μοναχός Ιωάννης Φωκάς σε προσκυνηματική του ιεραποδημία στη Συροπαλαιστίνη περιγράφει “εν συνόψει τον απ’ Αντιοχείας μέχρις Ιεροσολύμων κάστρων και χωρών Συρίας, Φοινίκης και των κατά Παλαιστίνην Αγίων Τόπων”.
Στην αρχή του προσκυνήματός του φθάνει στην “περί τον Ορόντην Θεούπολιν Αντιόχου”, δηλαδή στην Αντιόχεια. Γράφει: “Εντεύθεν το περιβόητον της Δάφνης προάστειον παντοίων φυτών περιστεφανούται αναδρομή, και το Θαυμαστόν εστίν όρος, ου πολιστής ο θαυμαστός Συμεών.
Τούτοις ομορεί το Μαύρον όρος και ο Σκόπελος, εν οις πάλαι μεν πολλοί θεοφιλείς άνθρωποι τον Θεόν εκζητήσαντες εύρον, και νυν των σωζομένων εισί, και τας λόχμας των αυτών οικούσιν ορέων, εκείνου της καλλονής εφιέμενοι.”.
Αναφέρεται στο φημισμένο προάστιο της Δάφνης στο Θαυμαστό Όρος, ως κέντρο ασκητών, στην Κασταλία πηγή, στον ποταμό Ορόντη, στη Ρωσώ, στον Σκόπελο και στον Καύκασο, καθώς και στο μοναστικό ίδρυμα του Οσίου Συμεών του νέου Στυλίτη ή Θαυμαστορείτη, πάνω στην κορυφή του Θαυμαστού Όρους, που έχει υψόμετρο 479 μ.
Τον βίο του συνέταξε ο μαθητής του και κατοπινός επίσκοπος Κύπρου Αρκάδιος και ο Νικηφόρος Ουρανός. Πέθανε σε ηλικία εβδομήντα πέντε ετών το 596. Η κάρα του φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Νεάμτς (Mănăstirea Neamț) της Ρουμανίας.
Η κτητορική επιγραφή στην κορώνα στην οποία είναι τοποθετημένη η κάρα είναι του 1463 γραμμένη στα σλαβονικά και ανήκει στον Στέφανο Γ΄της Μολδαβίας (ή Στέφανος ο Μέγας και Άγιος).
Ο Στέφανος ο Μέγας ήταν Ιδιαίτερα ευλαβής ,πιστός, δίκαιος, ελεήμων και αγαπήθηκε από το λαό του τόσο πολύ που αποκαλείτο “άγιος” ενόσω ζούσε ακόμη. Επίσης, με τις εντυπωσιακές νίκες του εναντίον των Τούρκων, η φήμη του απλώθηκε στη δυτική Ευρώπη και μετά το θάνατό του η μορφή του έγινε σύμβολο του αντιοθωμανικού αγώνα.
Η κάρα του Οσίου Συμεών
Η κάρα του Οσίου Συμεών του Θαυμαστορείτου ή Νέου Στυλίτου.
Φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Νεάμτς της Ρουμανίας.
Η χρυσή κορώνα φέρει κτητορική επιγραφή του Μέγα Στέφανου και Αγίου (1433 – 1504),
εθνικού ήρωα των Ρουμάνων και σύμβολο του αντιοθωμανικού αγώνα.
