Θα χάνατε με κάτω τα χέρια- δηλαδή, για την ακρίβεια, δε θα χάνατε απλά, αλλά θα συντριβόσασταν: αν παίζατε το πασίγνωστο «Μάντεψε ποιος!» με τους φίλους σας και για κάποιον ανεξήγητο λόγο έπρεπε να ταιριάξετε τα πρόσωπα που βλέπετε με αυτά τα τρία συγκεκριμένα ονόματα, τότε θα τα κάνατε μεγαλοπρεπώς μαντάρα.
«Έχει μουστάκι;»- ποιος ξέρει; «Φοράει γυαλιά;»- θα μπορούσε. «Είναι φαλακρός;»- γιατί όχι; Αυτή θα ήταν η μορφή των απαντήσεων που θα παίρνατε και μετά από λίγο θ’ αντιλαμβανόσασταν πως θα σας συνέβαινε, σε μεταφορικό επίπεδο,, αυτό που κάνουμε στον καφέ: θα τον πίνατε.
Γιατί, βλέπετε, ουδείς γνωρίζει πώς είναι…
Η Νατάσα Συρεγγέλα
Είναι αυτή που έχει αντικαταστήσει το παραδοσιακό “The End” στις ταινίες της ελληνικής τηλεόρασης: ένα φιλμ δεν τελειώνει ΠΟΤΕ αν δεν εμφανιστεί μετά τους συντελεστές το «Απόδοση Διαλόγων: Νατάσσα Συρεγγέλα».
Σύμφωνα με το θρύλο η πρώτη ταινία στην οποία έβαλε υπότιτλους η Νατάσα ήταν το «Όσα παίρνει ο Άνεμος».
Πώς αλλιώς να εξηγηθούν τα 8.000.000 έργα που φέρουν την «υπογραφή» της;
Ο Γιώργος Λυκούδης
Το αρσενικό «αντίπαλο» δέος της Συρεγγέλας στην απόδοση διαλόγων.
Animation, θρίλερ, κωμωδίες, δράματα, δραμεντί, κομεντί, τρόμου, βιογραφίες- τα πάντα.
Η Πιπίτσα Παΐσιου
Οκ, ναι: έχετε κάθε δικαίωμα να μας κατηγορείτε πως είμαστε ανακριβείς- ο τίτλος του άρθρου λέει πως δεν ξέρουμε το πρόσωπό τους, όχι πως δεν ξέρουμε ούτε τα ονόματά τους.
Ας συστηθούμε ξανά, λοιπόν: «Στον επόμενο τόνο η ώρα θα είναι…». Καλύτερα τώρα;
Τότε η Πιπίτσα αναλάμβανε να τον ενημερώσει λέγοντάς του το θρυλικό, πια, «Στον επόμενο τόνο η ώρα θα είναι…» λίγο πριν ακουστεί το καλοδεχούμενο εκνευριστικό μπιιιιιπ του ΟΤΕ.
