Ο Χάρης Μαύρος, ο νεαρός συγγραφέας των μυθιστορημάτων «Μέχρι {τις} Τέσσερις» από τις εκδόσεις Θερμαϊκός, «Οι αγάπες δεν κηδεύονται τις Τρίτες» από τις εκδόσεις Σαββάλας και «Το παιχνίδι των στερήσεων» από τις εκδόσεις 24 Γράμματα, τίμησε το pierianews.gr με την συνέντευξή του.
Όλα τα βιβλία σας είναι διαφορετικά, αλλά έχουν κάτι κοινό. Πραγματεύονται με έντεχνο τρόπο την αγάπη αλλά και προβλήματα στις σχέσεις και στην κοινωνία. Πόσο σας απασχολούν;
Τα βιβλία μου είναι ένας τρόπος να ξορκίσουν τους φόβους μου για το κοινωνικό γίγνεσθαι, να πλάσουν έστω για λίγο ένα ιδανικό πεδίο ασφάλειας, όπου οι άνθρωποι μπορούν να αγαπηθούν, να συγχωρέσουν, να ερωτευτούν παράφορα.
Θα ξεχωρίζατε κάποιο από τα βιβλία σας;
Δε θα απαντήσω διπλωματικά. Σίγουρα ξεχωρίζω το πρώτο μου βιβλίο, γιατί έδωσα μεγάλο αγώνα για να εκδοθεί. Είχα να παλέψω απέναντι σε δικές μου στερεότυπες αντιλήψεις και να αντιμετωπίσω για πρώτη φορά σοβαρά τον χώρο των εκδόσεων. Το γεγονός ότι επέλεξα το θέμα του «Μέχρι {τις} Τέσσερις» να είναι κοινωνικά ασύμβατο, να έχει τόσο ωμές σεξουαλικές σκηνές σε μια χώρα που δυστυχώς παραμένει πουριτανή στο επίπεδο του φαίνεσθαι (και το αναγνωστικό της κοινό πολύ περισσότερο), με κίνδυνο να θεωρηθεί από πολλούς πορνογραφία, ήταν ένα τεράστιο βήμα.
Τι προκαλεί περισσότερο; Εξώφυλλο ή Περιεχόμενο;
Το εξώφυλλο προκαλεί τον οποιοδήποτε αναγνώστη, το περιεχόμενο κερδίζει τον κατάλληλο αναγνώστη.
Πότε σκεφτήκατε για πρώτη φορά να εκδώσετε ένα βιβλίο; Συναντήσατε εμπόδια στο χώρο των εκδόσεων;
Το πρώτο μου βιβλίο ουσιαστικά υπήρξε η αιτία να παλέψω να βρεθώ στα εκδοτικά δρώμενα. Ήταν ένα στοίχημα με τον εαυτό μου, πώς η φωνή του πρέπει να ακουστεί πέρα απ’ τον κύκλο των οικείων μου προσώπων. Ο ίδιος ο χώρος των εκδόσεων είναι το πρώτο εμπόδιο που συναντά ο συγγραφέας. Ο τρόπος που μου μιλούσαν άτομα υπεύθυνα σε μεγάλους οίκους, σε απλές τηλεφωνικές ερωτήσεις, υπήρξε πολλές φορές υποτιμητικός. Οι απορρίψεις με τυποποιημένες απαντήσεις, απαντήσεις που δε δόθηκαν ποτέ, τεράστια χρηματικά ποσά για την έκδοση, όλα αυτά είναι στο παιχνίδι. Δεν τα γνώριζα, τα έμαθα στην πορεία. Ωστόσο η επιθυμία μου να επικοινωνήσω το έργο μου ήταν ισχυρότερη από όλα αυτά, μέχρι σήμερα που το ισοζύγιο επιθυμίας και πραγματικότητας έχει αλλάξει εις βάρος της ανάγκης μου να είμαι κομμάτι του εκδοτικού συστήματος.
Ποια είναι η σχέση σας με τα κοινωνικά δίκτυα; Πιστεύετε ότι βοηθούν ένα νέο συγγραφέα στην προώθηση της δουλειάς του;
Πλέον καμία. Προφανώς και τον βοηθούν, ιδίως όταν οι εκδοτικοί οίκοι δε στηρίζουν καθόλου τα ίδια τους τα βιβλία. Στην Ελλάδα ο συγγραφέας πρέπει να είναι πολυεργαλείο. Να γραφεί, να προωθεί, να διαφημίζει το έργο του και πολλές φορές την ίδια του τη ζωή. Εγώ επέλεξα να απέχω από όλο αυτό εντελώς συνειδητά, έχοντας επιλέξει ξεκάθαρα μόνο να συγγράφω και τίποτα περισσότερο. Δεν είμαι έμπορος, δε ζω από τη συγγραφή και δεν κρίνω φυσικά όσους κάνουν τα πάντα για να πουλήσουν ώστε να βιοποριστούν. Ο καθένας πορεύεται με τις επιλογές και τις προτεραιότητές του.
«Νικητές ορίζονται όπως θα έπρεπε να ορίζονται και στην πραγματική ζωή: οι λιγότερο στερημένοι στην αγάπη». Πόσο πιστεύετε στη φράση αυτή από το 3ο σας βιβλίο;
Απόλυτα, απλά με λύπη μου όσο μεγαλώνω διαπιστώνω ότι υπάρχουν ελάχιστοι από αυτούς. Συμβατικές ζωές, ανασφαλείς άνθρωποι, φουσκωμένα εγώ, φοβισμένα πλάσματα, στην ουσία μόνα. Αυτή την πραγματικότητα βιώνω.
Τι δε θα αλλάζατε στη συγγραφική σας πορεία;
Τα όχι που είπα: σε ανθρώπους που πλησίασαν υποτίθεται για να βοηθήσουν, σε εκδότες που δε σεβάστηκαν τον κόπο μου, στο καθεστώς που θέλει τον σημερινό συγγραφέα κοινωνικό, προσιτό στα πλήθη, με αναρτήσεις στα σόσιαλ. Οι οίκοι ίσως περνούν πιο σοβαρά τους followers και τις πωλήσεις από την ουσία του κάθε έργου. Δικαίωμα τους. Δικαίωμά μου να υψώνω τα όχι μου.
Σε ποια ερώτηση που δε σας έχουν κάνει ποτέ θα θέλατε να απαντήσετε;
Αν η «σβήστρα» έχει μεγαλύτερη αξία από το «μολύβι»
Ο Χάρης Μαύρος τα βλέπει μαύρα;
Ναι, αν και το μαύρο είναι ένα από τα δύο αγαπημένα μου χρώματα. Εξακολουθώ να θεωρώ την απόλυτη αισιοδοξία παθογένεια σε έναν τέτοιο κόσμο. Ο καθένας γνωρίζει αν αυτό που πράττει συμβάλλει και πόσο στην όποια αλλαγή, οπότε ας δώσει ο καθένας το χρώμα που θέλει στη δική του συνείδηση.
Υ.Γ
Τον κουράζουν τα βιογραφικά σημειώματα, γιατί δεν έχει καταλάβει μέχρι σήμερα τι αποδεικνύουν. Έχει αποφασίσει να απέχει από τον χώρο των εκδόσεων μέχρι ότου μπορεί να υπάρξει με τους όρους του. Γράφει πια μόνο στο προσωπικό του blog www.onlinegreekbook.wordpress.com
Τον ευχαριστούμε θερμά για την συνέντευξη και του ευχόμαστε ολόψυχα καλή επιτυχία στην συγγραφική του πορεία.
