Του Ηλία Χρυσικού *
Αισίως μπήκαμε στο 2020.
Μία ακόμα χρονιά έφυγε, μία άλλη ήρθε και ο χρόνος κυλά, είτε υπέρ μας, είτε κατά μας. Όμως φαίνεται, ότι ο χρόνος δεν αλλάζει τα πράγματα γύρω μας και όπως λέει ο θυμόσοφος λαός μας, “μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει”, η αίσθηση παραμένει ίδια.
Και επειδή μιας και “έπιασα” τις παροιμιώδεις φράσεις της κοινωνίας μας, ας θυμηθούμε και μια που την αναπολούμε στις αρχές κάθε νέου χρόνου που έρχεται: “κάθε πέρσι και καλύτερα”. Και επειδή η προηγούμενη δεκαετία ήταν από τις πιο σκληρές για τη χώρα και ένα μεγάλο κομμάτι της οικονομίας καταστράφηκε από τα προγράμματα λιτότητας και ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας “γλίστρησε “προς το όριο της φτώχειας και της αδυναμίας, έτσι μετά το ευχάριστο κλίμα των εορτών, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις προκλήσεις της Νέας χρονιάς.
Ο καθένας μας θέτει στόχους και ξεκινά την υλοποίησή τους…όμως αλήθεια, ποιες προσδοκίες έχουμε από το Νέο έτος και τι θέλουμε να επιτύχουμε στο εσωτερικό και διεθνές επίπεδο ως χώρα; Τί στόχους θέτουμε συλλογικά, ακόμη και ως χώρα; Είναι ερωτήματα, που θέλουν απαντήσεις. Και επειδή οι προηγούμενη κυβέρνηση “ναρκοθέτησε” τον δρόμο και προσπάθησε να δυσκολέψει την παρούσα κυβέρνηση, βλέπουμε: α. το “έκτρωμα” της “Συμφωνίας των Πρεσπών”, β. την προσπάθεια να παραδώσουν την Κύπρο και το Αιγαίο στους Τούρκους, μοιράζοντας ελεημοσύνη στους αναξιοπαθούντες, η Νέα χρονιά θα φέρει κάτι Νέο που θα αλλάξει άρδην τη ζωή μας.
Και παρ΄ ότι έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε, η διακρατική συμφωνία του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, θα συμβάλλει στην ανάδειξη της Ελλάδας σε ευρωπαϊκό διαμετακομιστικό κόμβο. Έτσι αναμένεται να δημιουργήσει άμεσες, έμμεσες και προκαλούμενες οικονομικές επιδράσεις, κατά τη φάση ανάπτυξης, κατασκευής και λειτουργίας του έργου.
Θα ανοίξει ουσιαστικά έναν νέο ενεργειακό διάδρομο ο οποίος θα καλύψει μελλοντικά και τα κοιτάσματα του Ελλαδικού χώρου. Θα διευκολύνει την οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας και της Κύπρου, καθώς και την αύξηση του ανταγωνισμού στην τελική αγορά φυσικού αερίου. Και θα διασφαλίσει την παροχή φυσικού αερίου σε περιοχές της Ελλάδας, οι οποίες δεν έχουν πρόσβαση στο Εθνικό Δίκτυο, όπως η Κρήτη, η Πελοπόννησος και η Δυτική Ελλάδα.
Συνεπώς, διευκολύνει την αντικατάσταση του πετρελαίου με φυσικό αέριο, με ισχυρό, θετικό αντίκτυπο στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στις προαναφερθείσες περιοχές και θα ενισχύσει την ασφάλεια εφοδιασμού της Κύπρου, της Ελλάδας και της Ευρώπης γενικότερα. Είναι ένα σχέδιο που φέρνει πιο κοντά την Ελλάδα με την Κύπρο και το Ισραήλ, που στηρίζεται από την ΕΕ και θα συμβάλλει στην ενεργειακή ασφάλεια της ίδιας της Ευρώπης.
Η άποψή μου είναι ότι, με τέτοιες σωστές κινήσεις θα πάρουμε πίσω την χαμένη ελπίδα, το χαμόγελο, την περηφάνια και την αξιοπρέπεια, πλην όμως μπορεί να υπάρξει και το ενδεχόμενο ατυχήματος με την Τουρκία. Ας είμαστε όμως ρεαλιστές. Σήμερα στην αρχή του Νέου έτους, θα πρέπει να αποφασίσουμε τον δρόμο με την σωστή κατεύθυνση, διότι η συνεχιζόμενη απαξίωση που επιχειρείται…οδηγεί σε αδιέξοδα.
Αν ξεφύγουμε από τα κομματικά και μικροπολιτικά πάθη και αν βρούμε πρακτικές με εφαρμόσιμες λύσεις από τα μικρά (τοπικά), μέχρι τα μεγάλα (εθνικά) προβλήματα, τότε και μόνο τότε θα προχωρήσουμε μπροστά και θα ξεφύγουμε από το “φονικό σπιράλ”.
Πρέπει όλοι μας να συμμετέχουμε, πρέπει να ελέγχουμε, πρέπει να κρίνουμε, πρέπει να λέμε την άποψή μας, διότι είναι υποχρέωσή μας, ως κοινωνία για να γίνουν πράξη οι προσδοκίες μας.
* Ο Ηλίας Χρυσικός είναι δημοσιογράφος – δ/ντης του ρ/σ Ενημέρωση 92,2 fm στο Ν. Πιερίας.
