Δυστυχώς δεν γίνεται συχνά, αλλά είναι απαραίτητο στην κριτική ενός εστιατορίου να δίνονται πληροφορίες για την περιοχή, τον χώρο, τον φωτισμό, τον κόσμο που συχνάζει εκεί.
O Aντονι Μπουρντέν συμβούλευε πάντα τους λάτρεις του ψωμιού να ζητούν να κόβεται το ψωμί στο τραπέζι τους. Ως βαθύς γνώστης της κουζίνας και του τρόπου που δουλεύει το σύστημα της εστίασης, ήξερε πως συχνά οι φέτες ψωμιού που κάποιος πελάτης δεν καταναλώνει καταλήγουν σε κάποιον άλλο πελάτη και πάει λέγοντας, με τα ψωμιά να περνάνε από πολλά χέρια.
Το θυμήθηκα πρόσφατα, καθώς κάτι αντίστοιχο έγινε μπροστά στα μάτια μου, σε εστιατόριο του κέντρου της Αθήνας, από έναν απρόσεκτο σερβιτόρο, ο οποίος πίστευε ότι κανείς δεν τον έβλεπε.
Το συγκεκριμένο περιστατικό όμως ήταν και μια ευκαιρία να ξαναθυμηθώ πόσο χρήσιμο είναι –απαραίτητο εφόδιο θα έλεγα– για κάποιον κριτικό που αναλαμβάνει την ευθύνη να σου προτείνει να δοκιμάσεις ένα εστιατόριο, να γνωρίζει την αλυσίδα του εστιατορίου, το πώς λειτουργεί. Μόνον έτσι μπορεί να δώσει πραγματικά πολύτιμες συμβουλές πέρα από κενές, ανούσιες και υπερφίαλες περιγραφές πιάτων, σαν και αυτές που κατακλύζουν πλέον το Διαδίκτυο.
Διάβαζα πριν από λίγες ημέρες: «Επική σαλάτα με πάπια», «καραβίδες που μας άφησαν άφωνους», «μοσχαρίσιο ταρτάρ που απογειώνει τη φαντασία», «επιδόρπιο που προκάλεσε εκρήξεις ηδονής στον ουρανίσκο μας». Απίστευτη σπατάλη λέξεων. Τι αξία έχουν όλες αυτές οι εξωπραγματικές περιγραφές; Πόσο βοηθούν έναν αναγνώστη να αποφασίσει αν θα επισκεφθεί το συγκεκριμένο εστιατόριο; Καθόλου. Είναι παράθεση επιθέτων, επιδειξιομανία, εντέλει, απόδειξη ότι υπάρχει πλήρης άγνοια του θέματος.
Το περιεχόμενο μιας κριτικής πρέπει να είναι απλό και σαφές. Δομημένο πάνω στο βασικό κομμάτι ενός εστιατορίου, το φαγητό που προσφέρει δηλαδή, όπου θα παρέχονται οι κρίσιμες πληροφορίες: Tο είδος της κουζίνας, η ποιότητα των πρώτων υλών, η εποχικότητα και αν ακολουθείται, η ποικιλία, η εκτέλεση, οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται, ο βαθμός πρωτοτυπίας, το σέρβις.
Δυστυχώς δεν γίνεται συχνά, αν και προσωπικά θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να δίνονται πληροφορίες για την περιοχή, τον χώρο, τον φωτισμό, τον κόσμο που συχνάζει εκεί. Και φυσικά υπάρχουν πάντα κι αυτές οι μικρές αλλά κρίσιμες λεπτομέρειες, που μόνο κάποιος που έχει βρεθεί στα «παρασκήνια» γνωρίζει, οι οποίες κάνουν τη διαφορά.
Η κριτική πλέον δεν μπορεί να αφορά μόνο το πιάτο, αλλά την εμπειρία του φαγητού.
Πηγή: kathimerini.gr
