Δημοσιεύτηκε στον προσωπικό λογαριασμό του fb της κ. Κουνδή ένα κείμενο με τίτλο “Ποιος ευθύνεται για την πυρπόληση του Καταφυγίου τον Δεκέμβρη του 1943” και την καλοσυνάτη παραίνεση της ανωτέρω προς τους Καταφυγιώτες, να διαθέσουν πέντε (5) μονάχα λεπτά από το χρόνο τους να το διαβάσουν, ώστε να μάθουν, κατά την ευγενική και διακαή επιθυμία της, ότι το Καταφύγι πυρπολήθηκε το 1943 εξ αιτίας των λαθών της ηγεσίας των ανταρτών του ΕΛΑΣ,που το υπερασπίζονταν τότε.
Με δυο λόγια, να μάθουν, -κατά την κ. Κουνδή-, ότι κατ-ουσίαν το Καταφύγι το πυρπόλησαν με τα λάθη τους οι αντάρτες του ΕΛΑΣ κι όχι οι Γερμανοί.
Το κείμενο της, που ατυχώς για τους συμπατριώτες της, το μαρτυρικό Καταφύγι και τη ματωμένη ιστορία του, είναι πρόεδρος Καταφυγιώτικου σωματείου, αποτελεί παράθεση ενός εκτενούς αποσπάσματος από το βιβλίο του Καταφυγιώτη καθηγητή και Αντιστασιακού Γεωργίου Κρήτου -Θαλή- με τίτλο:
“Εθνική Αντίσταση – Δράση του 50ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ”.
Στο ανωτέρω απόσπασμα, που αναφέρεται στα γεγονότα της μάχης του Καταφυγίου, ο συγγραφέας διατυπώνει την κρίση, ότι η τότε διοίκηση του τάγματος του ΕΛΑΣ, -που υπερασπίζονταν το Καταφύγι-, έκανε λάθη τόσο πριν, με κακή διάταξη των δυνάμεων, όσο και κατά τη δι;aρκεια της μάχης.
Σημειωτέον, κατ αρχάς, ότι το κείμενο αυτό της προέδρου αποτελεί όψιμη προσπάθεια να δικαιολογήσει την επονείδιστη στάση της, στο θέμα της προ 8μήνου πρότασης της Α.Ε.ΚΑ να εντοιχιστεί αναθηματική πλάκα στο Σχολείο Καταφυγίου για το γεγονός της παμμακεδονικής συνδιάσκεψης της ΕΠΟΝ.
Η κ. πρόεδρος τότε, πρωτοστάτησε στην προσυπογραφή ενός “κατάπτυστου ψηφίσματος”, -κατά την άποψή μου- προς τον Δήμο Βελβεντού κατά του εντοιχισμού της πλάκας, στάση την οποία προκλητικότερα τήρησε και επανέλαβε και στη Λαϊκή Συνέλευση τον Αύγουστο 2025 στο Καταφύγι, όπου δήλωσε, χωρίς ίχνος ντροπής, αλλά με πάθος αναντίστοιχο προς την ηλικία της, ότι αρνείται να στηρίξει την πρόταση του δήμου Βελβεντού για την απόδοση τιμής στο γεγονός και στην εθνική αντίσταση, με το αίολο επιχείρημα ότι οι Επονίτες τότε, το 1943, δεν υπερασπίστηκαν το Καταφύγι.
Η κ. πρόεδρος τότε, αποδοκιμάστηκε από το σύνολο των συμπατριωτών της.
Ωστόσο, παρήλθαν από τότε κοντά στους τρεις μήνες και η κ. πρόεδρος μελέτησε καθώς φαίνεται ιστορία και επανέρχεται τώρα να μας διδάξει, ότι για την καταστροφή του Καταφυγίου πρέπει να μεμφόμαστε όχι τους αιμοσταγείς Γερμανούς του Χίτλερ, αλλά τους αντάρτες του ΕΛΑΣ, επικαλούμενη τις θέσεις ενός Καταφυγιώτη αντιστασιακού, που είτε δεν τις κατάλαβε, είτε σκοπίμως τις προβάλλει με τρόπο που συνιστά προσβολή. βάναυση της μνήμης του και της μεγάλης συμβολής του στην Αντίσταση του λαού μας .
Κυρία Κουνδη. Μή βάζετε κι εσείς το λιθαράκι σας, το κάτι τι σας, μαζί με όλους εκείνους που τα τελευταία χρόνια προσπαθούν, να διαστρεβλώσουν την αλήθεια, να συκοφαντήσουν την εποποιία της Εθνικής Αντίστασης και να αποκαταστήσουν το θεάρεστο έργο των ναζιστών Γερμανών και των συνεργατών τους.
Περιορίζομαι, χωρίς να θέλω να επεκταθώ, -άλλωστε δεν αξίζετε για να σας αφιερώσει κανένας περισσότερη επιχειρηματολογία- στα εξής:
α. Ο Θαλής καλόπιστα, χωρίς να διεκδικεί το αλάθητο, επισημαίνει λάθη και αδυναμίες. Απο πουθενά δεν βγαίνει το συμπέρασμα ότι αποδίδει την επακολουθήσασα μετά 3μερο πυρπόληση του Καταφυγίου στα τυχόν αυτά λάθη και πλημμέλειες της διοίκησης του τάγματος.
β. Αντιθέτως, εξαίρει την συμβολή των δυνάμεων των ανταρτών -των Επονιτών της υποδειγματικής, των πολυβολητών και του τμήματος του Ηλία στην τελική νίκη του ΕΛΑΣ κατά των Γερμανών στις 18.12.1943.
Για την ιστορία, οι Γερμανοί μετά από την ηρωική έφοδο των ανταρτών στο νεκροταφείο, υπεχώρησαν ατάκτως, -κατά κράτος νικημένοι-, για να επανέλθουν μετά 3ήμερο, όταν οι αντάρτες, προκειμένου να μήν εγκλωβιστούν στα Πιέρια, ελίχθηκαν προς τα Χάσια.
Έτσι οι Γερμανοί επέδραμαν για δεύτερη φορά και έκαψαν το χωριό. Τα λάθη τα οποία επισημαίνει ο Θαλής, αφ’ ενός χρήζουν περαιτέρω έρευνας και αφ’ ετέρου δεν επηρέασαν καθόλου τη έκβαση της μάχης η οποία υπήρξε νικηφόρα για τον ΕΛΑΣ.
Ο ισχυρισμός ότι υπήρξε άτυχης φύλαξη μονάχα της διάβασης του Αγίου Αθανασίου, ενώ έμεινε ουσιαστικά αφύλακτος ο κύριος δρόμος Βελβεντου – Καταφυγίου αγνοεί το πανθ-ομολογούμενο γεγονός ότι οι θέσεις των ανταρτών είχαν προδοθεί από βελβεντινούς συνεργάτες του εχθρού οι οποίοι και τον οδήγησαν ως το χωριό.
Με δυο λόγια, και στα “Καγκέλια” να είχαν τοποθετηθεί οι κύριες δυνάμεις, οι Γερμανοί θ΄ ανέβαιναν στο Καταφύγι από τον Άγιο Αθανάσιο. Σας παραπέμπω στο φύλλο 201 της εφημερίδας “Καταφύγι” να διαβάσετε το άρθρο του Αργύρη Μπεζητάκου.
Με ποιο ηθικό συνεπώς δικαίωμα, κ. πρόεδρε συνδέετε την πυρπόληση με τα τυχόν επιχειρησιακά λάθη της, παρά ταύτα, νικηφόρας για τον ΕΛΑΣ μάχης της 18 Δεκεμβρίου ;
Η μάχη -όπως γράφουν αφηγήσεις κερδήθηκε από τους αντάρτες. Από τα αρχεία του Γερμανικού στρατού προκύπτει ότι ο ΕΛΑΣ πολέμησε γενναία. Μάλιστα οι Γερμανοί τότε τιμώρησαν τον επικεφαλής του γερμανικού τμήματος λοχαγό με αφαίρεση της διοίκησης.
Πέρα από όλα αυτά, κ. πρόεδρε, γιατί δεν επαναλαμβάνετε τις “κατάπτυστες” και επονείδιστες θέσεις σας κατά της Εθνικής Αντίστασης, όπως τις διατυπώσατε στη Λαϊκή Συνέλευση ;
Μήπως ντραπήκατε να πείτε ευθέως, ότι για να μην πυρποληθεί το Καταφύγι έπρεπε οι κάτοικοι του να συνεργασθούν με τους Γερμανούς ;
Γιατί μονάχα αυτή η συνεργασία θα το έσωζε, όπως π.χ έσωσε το Βελβεντό. Αυτό το τελευταίο ζηλεύετε;
Επίσης, θέλετε να μας πείσετε όλους εμάς τους υπόλοιπους, ότι πρέπει να σκύβουμε το κεφάλι στους κατακτητές ;
Γιατί κ. πρόεδρε, αρνείστε να μνημονεύσετε στην εκδήλωση στο Καταφύγι για την 28η Οκτωβρίου το όνομα του Γεωργίου Σατραζέμη που έπεσε μαχόμενος κατά των Γερμανών στη μάχη της Μελίκης ;
Κυρία πρόεδρε, -με όλη την ταπεινότητά μου-, με τις θέσεις και τις απόψεις σας που προβάλλετε προκλητικά, προσβάλλετε βάναυσα τα αισθήματα του λαού μας.
ΥΓ. * Ο κ. Ζωγράφος στο σχόλιο του, -κάτω από την ανάρτηση σας-, ειρωνικά ρωτάει αν οι Καταφυγιώτες είχαν φοβηθεί τον διοικητή του τάγματος του ΕΛΑΣ. Αλήθεια, τί θέλει να μας πει ;
ΥΓ. ** Κλείνω με παράπονο κ. Κουνδή. Σε ανάρτησή σας γράφεται πολύ υποτιμητικά για το πρόσωπο μου, την ιδιότητα και το ρόλο μου ως δημοσιογράφου, αλλά και του ενδιαφέροντος μου για το Καταφύγι που το αγαπώ σαν δεύτερη θετή ιδιαίτερη πατρίδα μου και αγωνίζομαι γι΄ αυτό.
Θα πρέπει να γνωρίζεται, ότι το μονοπώλιο της αγάπης για το πανέμορφο και μαρτυρικό χωριό των Πιερίων, δεν ανήκει σε κανέναν.
Όσο θα υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται με τέτοιο τρόπο και κυρίως άνθρωποι που δεν σέβονται την ιστορία του Καταφυγίου, αυτό το τελευταίο είναι καταδικασμένο σε αργό αλλά βέβαιο θάνατο.
Με τιμή και εκτίμηση
Ηλίας Χρυσικός δημοσιογράφος – δ/ντης ρ/σ Ενημέρωση 92,2 fm
