Η Οσία Ειρήνη έζησε στα χρόνια της βασίλισσας Θεοδώρας, που αναστήλωσε τις άγιες εικόνες.
Η Ειρήνη καταγόταν από την Καππαδοκία και διακρινόταν όχι μόνο για την ευσέβειά της, αλλά και για την σωματική ωραιότητά της και για την ευγενή ανατροφή της. Είχε ζητηθεί λοιπόν σε γάμο, από διακεκριμένο άνδρα του παλατιού και ξεκίνησε για το Βυζάντιο.
Στη διαδρομή όμως, πέρασε από τη Μονή του Χρυσοβαλάντου και τόσο ελκύστηκε από τη συναναστροφή των καλογριών, ώστε πήρε τη μεγάλη απόφαση να παραμείνει μαζί τους. Έτσι απέρριψε τις κοσμικές δόξες, γύρισε στην πατρίδα της, πούλησε τα υπάρχοντά της, βοηθώντας πολλούς φτωχούς και τα υπόλοιπα χρήματα τα εναπόθεσε στη Μονή. Έγινε μοναχή και η ζωή της μέσα στο μοναστήρι υπήρξε πολύ ασκητική και αγία.
Όταν πέθανε η ηγουμένη, η Ειρήνη, παρά την άρνηση της, ορίστηκε διάδοχος της. Από τη νέα της θέση, επετέλεσε τα καθήκοντα της άριστα. Ο Θεός μάλιστα, την προίκισε με το προφητικό και θαυματουργικό χάρισμα. Έτσι διά της προσευχής της, απάλλαξε πολλούς από τα δαιμόνια. Προαισθάνθηκε τον θάνατο της και απεβίωσε ειρηνικά, γεμάτη χαρά για το ευχάριστο ουράνιο ταξίδι της.
Η Αγία Ειρήνη και τα τρία μήλα
Κάποια μέρα, πολύ μακριά από το μοναστήρι της, ένας άγιος ασκητής προσευχόταν στο Όρος Σινά. Ο Θεός του μίλησε στην καρδιά και του είπε:
– Πάρε τρία μήλα από τον Παράδεισο και στείλ’ τα στην Ειρήνη, τη δούλη Μου, στο μοναστήρι της Χρυσοβαλάντου. Αυτά τα μήλα είναι γεμάτα χάρη.
Ο ασκητής έκανε υπακοή. Βρήκε ταξιδιώτες που πήγαιναν στην Κωνσταντινούπολη και τους έδωσε τα μήλα να τα δώσουν στην Ειρήνη.
Όταν η Αγία Ειρήνη παρέλαβε τα τρία μήλα, ένιωσε μια ουράνια ευωδία. Τα μήλα ήταν λαμπερά, μυρωδάτα και γεμάτα ειρήνη. Δεν τα έφαγε αμέσως. Προσευχήθηκε, νήστεψε πολλές μέρες και ευχαρίστησε τον Θεό.
Από τότε, μέχρι και σήμερα, οι άνθρωποι που αγαπούν την Αγία Ειρήνη προσφέρουν μήλα στη χάρη της. Τα μήλα ευλογούνται, και οι πιστοί τα παίρνουν στα σπίτια τους, τα τρώνε με πίστη και προσευχή και ζητούν την ευλογία της Αγίας.
—
Η Αγία Ειρήνη της Χρυσοβαλάντου δεν είναι μόνο μια μεγάλη οσιακή μορφή της Εκκλησίας. Είναι για χιλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα και το εξωτερικό μια ζωντανή πηγή παρηγοριάς και ελπίδας, ιδιαίτερα για τις γυναίκες που ποθούν να γίνουν μητέρες ή που περνούν δοκιμασίες κατά την εγκυμοσύνη ή τη γέννα. Ο λαός την αποκαλεί συχνά «Μητέρα των άτεκνων» και «Φύλακα των παιδιών», γιατί οι πρεσβείες της μπροστά στον Θεό έχουν συνδεθεί με θαυμαστές επεμβάσεις.
Η αγκαλιά της Αγίας για τις άτεκνες γυναίκες
Δεν είναι λίγες οι μαρτυρίες — ακόμη και στις μέρες μας — που μιλούν για γυναίκες που δεν μπορούσαν να τεκνοποιήσουν και, μετά από προσευχή και νηστεία με πίστη στην Αγία Ειρήνη, κράτησαν παιδί στην αγκαλιά τους. Πολλές από αυτές, με δάκρυα στα μάτια, προσέρχονται κάθε χρόνο στο μοναστήρι της Αγίας στη Λυκόβρυση ή σε άλλους ναούς, προσφέροντας τάματα, μήλα, ή το όνομα του παιδιού τους στην Αγία.
Συχνά ακούμε για γυναίκες που διαβάζουν την παράκληση της Αγίας επί 40 μέρες, νηστεύουν Τετάρτη και Παρασκευή, κοινωνούν, και στο τέλος δέχονται το θείο δώρο. Η εμπιστοσύνη αυτή δεν είναι μαγική πράξη — είναι πράξη πίστης, και η Αγία Ειρήνη μεσιτεύει για κάθε ειλικρινή καρδιά.
Η χάρη της στις εγκύους και στα νεογέννητα
Η Αγία έχει συνδεθεί και με θαυμαστά περιστατικά σε εγκυμοσύνες με επιπλοκές, με δύσκολες γεννήσεις που μεταστράφηκαν σε χαρά, καθώς και με προστασία νεογέννητων παιδιών από αρρώστιες ή κινδύνους.
Πολλές μητέρες διατηρούν ένα μικρό ευλογημένο μήλο στο δωμάτιο του παιδιού ή ένα λαδάκι από το καντήλι της Αγίας, με την πεποίθηση πως η Αγία «κρατά το παιδί στην αγκαλιά της». Οι ιστορίες αυτές μεταφέρονται από στόμα σε στόμα με δέος, όχι ως φαντασίες αλλά ως βιώματα πίστης.
Πνευματική μητέρα για μικρούς και μεγάλους
Η Αγία Ειρήνη δεν απέκτησε σωματικά παιδιά. Όμως, μέσα στο μοναστήρι της, υιοθέτησε πνευματικά εκατοντάδες ψυχές, με προσευχή, αγάπη και καθοδήγηση. Οι μοναχές που τη γνώρισαν έλεγαν πως ένιωθαν σαν μικρά παιδιά δίπλα της, γεμάτα ασφάλεια και γαλήνη. Αυτή η «μητρική παρουσία» συνεχίζεται και σήμερα για όλους όσους προστρέχουν σε εκείνη με ειλικρινή καρδιά.
Το όνομά της: Δώρο και τάμα
Δεν είναι τυχαίο πως χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο βαφτίζονται με το όνομα Ειρήνη — όχι μόνο από ευλάβεια, αλλά και ως τάμα και ευχαριστία προς την Αγία. Ονοματοδοσίες, βαφτίσεις σε ναούς της, ακόμα και μικρά ξωκλήσια που χτίζονται από οικογένειες, δείχνουν πόσο δυνατά έχει χαραχθεί η παρουσία της στην καρδιά του λαού.
