Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος γεννήθηκε στη Νότια Ρωσία, τη σημερινή Ουκρανία, το 1690 μ.Χ. από ευσεβή οικογένεια. Ο Άγιος σε μικρή ηλικία βαπτίστηκε χριστιανός και διήγαγε τον βίο του σύμφωνα με τις επιταγές του χριστιανισμού.
Κατετάγη στον ρωσικό στρατό κατά την διάρκεια του Ρωσοτουρκικού πολέμου και πολέμησε με ηρωισμό τους εχθρούς της πατρίδας του. Όταν πιάστηκε αιχμάλωτος στη μάχη ανακατάληψης του Αζώφ, οδηγήθηκε στο χωριό Προκόπιο της Καππαδοκίας και δόθηκε στην κατοχή ενός Αγά.
Εκεί τον υποχρεώνουν να ζει σε ένα βρώμικο στάβλο και να δέχεται σκληρά βασανιστήρια. Ο Ιωάννης όμως, έχοντας ακράδαντη πίστη στο Χριστό, υπομένει τις κακουχίες με πλήρη ανεξικακία. Τα βασανιστήριά του έλαβαν τέλος, όταν ο αφέντης του έλαβε στη Μέκκα της Αραβίας ένα πιάτο με ζεστό φαγητό, που του είχε στείλει με θαυματουργικό τρόπο ο Άγιος.
Το 1730 μ.Χ. ο Ιωάννης παρέδωσε την ψυχή του στο Θεό και το σώμα του θάφτηκε με μεγάλες τιμές από τους κατοίκους του Προκοπίου. Όταν μετά από τριάμισι χρόνια οι πιστοί άνοιξαν τον τάφο του, βρήκαν το σώμα του άφθαρτο και να ευωδιάζει.
Το μετέφεραν με ευλάβεια στο ναό του χωριού, όπου πραγματοποιήθηκαν πολλά θαύματα σε χριστιανούς και αλλόθρησκους. Κατά τη μικρασιατική καταστροφή το ιερό λείψανο του Αγίου μεταφέρθηκε στη Χαλκίδα με έξοδα της οικογένειας Παπαδόπουλου.
Το 1930 μ.Χ. κτίστηκε, στο Νέο Προκόπιο της Εύβοιας, λαμπρός ναός προς τιμή του Ιωάννη, όπου παραμένει το τίμιο σκήνωμά του μέχρι σήμερα.
Η μνήμη του τιμάται ως προστάτης των στρατιωτών, των μαρτύρων, και των όσων δέχονται βασανιστήρια.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος, ζητάει από μόνος του να του αλλάξουμε τα άμφια. Τότε μπορούμε να ανοίξουμε και την λάρνακα.
Η λάρνακα δεν ανοίγει όποτε εμείς θελήσουμε, αλλά μόνο όταν το θελήσεις και το αποφασίσει ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος.
Πως ειδοποιεί, όμως γιά την αλλαγή των αμφίων του ο Άγιος;
Έρχεται, όπως διηγείται ο πατέρας Ιωάννης, σε μιά καλή ψυχή και λέει στον ύπνο (σέ διάφορα μέρη, στην Ν. Υόρκη, στην Αυστραλία, στην Θεσσαλονίκη), έλα να χαιρετήσεις, είμαι ο Ιωάννης από την Ρωσία’ έλα στην εκκλησία μου και να πεις στον Ιερέα ήρθε ο καιρός να μου αλλάξουν τους χιτώνες.
Έτσι έγινε το 1937, το 1955, το 1977. Το 2005 ξαναζήτησε ο Όσιος να γίνη αλλαγή αμφίων μετά 28 χρόνια που πέρασαν από το 1977.
