Η Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου είναι μία εορτή βαθιάς πνευματικής δύναμης, που έρχεται ως φυσική συνέχεια του μυστηρίου της Γεννήσεως του Χριστού. Μετά τη χαρά των Χριστουγέννων, η Εκκλησία δεν αφήνει τον πιστό να μείνει μόνο στο θαυμαστό γεγονός της ενανθρώπησης, αλλά τον οδηγεί να σταθεί με ευγνωμοσύνη μπροστά στο πρόσωπο της Παναγίας.
Η λέξη «Σύναξη» φανερώνει την κοινή συγκέντρωση των πιστών για δοξολογία και ευχαριστία. Σε αυτή τη σύναξη, η Υπεραγία Θεοτόκος υμνείται ως η Μητέρα του Θεού και συγχρόνως ως η Μητέρα όλου του ανθρώπινου γένους. Μέσα στη σιωπή, την καθαρότητα και την απόλυτη υπακοή της, συντελέστηκε το μεγαλύτερο θαύμα της ιστορίας: ο Θεός προσέλαβε ανθρώπινη φύση για να σώσει τον άνθρωπο.
Η εορτή αυτή φωτίζει τη μοναδική θέση της Παναγίας στο σχέδιο της σωτηρίας. Δεν ήταν απλώς ένα πρόσωπο που χρησιμοποιήθηκε από τον Θεό, αλλά ενεργός συνεργός της θείας βουλής. Με το ταπεινό της «ναι», γκρέμισε το τείχος που χώριζε τον ουρανό από τη γη. Η υπακοή της γίνεται η απάντηση στην ανυπακοή της Εύας και η αρχή μιας νέας δημιουργίας.
Ταυτόχρονα, η Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου αναδεικνύει τον διαρκή, ζωντανό ρόλο της μέσα στην Εκκλησία. Η Παναγία δεν απομακρύνθηκε από τον κόσμο μετά τη Γέννηση του Υιού της, αλλά παραμένει κοντά σε κάθε ανθρώπινο πόνο, σε κάθε προσευχή, σε κάθε αγώνα. Είναι το καταφύγιο των αδυνάτων, η ελπίδα των απελπισμένων, η γλυκιά παρηγοριά όσων δοκιμάζονται.
Η εορτή της 26ης Δεκεμβρίου δεν είναι απλώς τιμητική. Είναι μια δυνατή υπενθύμιση ότι η σωτηρία περνά μέσα από την ταπείνωση, την πίστη και την εμπιστοσύνη στον Θεό. Και σε αυτόν τον δρόμο, η Υπεραγία Θεοτόκος στέκεται αιώνια οδηγός και μητέρα.
