Ο Φρίντριχ Μερτς είναι ο μεγάλος νικητής των εκλογών στη Γερμανία και ετοιμάζεται να αναλάβει τα ηνία της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωζώνης σε μία εξαιρετικά απαιτητική συγκυρία. Γιατί δεν είναι αντιμέτωπος μόνο με τις εσωτερικές προκλήσεις, όπως η δεινή κατάσταση της οικονομίας, που προκαλεί μεγάλη ανησυχία στους πολίτες, αλλά και το μεταναστευτικό και η ανάγκη να αναλάβει η Γερμανία πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ευρώπη απέναντι σε ένα νέο διεθνές περιβάλλον.
Ωστόσο, οι Χριστιανοδημοκράτες (CDU) αν και ήταν το πρώτο κόμμα με λίγο πάνω από το 28%, δεν θα πρέπει να παραγνωρίζεται ότι αυτό ήταν το χειρότερο ποσοστό που είχαν ποτέ και μάλιστα αν τελικά μπουν στη βουλή η Συμμαχία της Σάρα Βάγκενκνεχτ (BSW) και οι φιλελεύθεροι Ελεύθεροι Δημοκράτες (FDP), τότε τα πράγματα θα είναι ακόμη πιο δύσκολα για τον Μερτς στις διαπραγματεύσεις για σχηματισμό κυβέρνησης.
Για την ακρίβεια, οι επιδόσεις των «μικρών»- κόμμα της Αριστεράς (Die Linke), FDP και BSW – θα είναι κρίσιμες για το πόσο εύκολα ή δύσκολα θα μπορέσει ο Μερτς να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού, αλλά και πόσο σταθερή θα είναι αυτή.
Συγκεκριμένα, εάν τουλάχιστον δύο από αυτά τα τρία κόμματα μπουν στο κοινοβούλιο, η κατάσταση για τον Μερτς θα γίνει περίπλοκη για να διαπραγματευτεί τον συνασπισμό που επιθυμεί, καθώς το πιθανότερο είναι ότι θα απαιτείται μια τρικομματική κυβέρνηση, καθιστώντας πιο δύσκολη την επίτευξη συμφωνίας, αλλά και να επιβάλει τις δικές του πολιτικές. Αντίθετα, εάν δύο από αυτά τα κόμματα πέσουν κάτω από το όριο του 5%, ο Μερτς θα είναι σε θέση πιθανόν να σχηματίσει συνασπισμό μόνο μαζί με ένα ακόμη κόμμα.
«Κυβέρνηση το αργότερο μέχρι το Πάσχα»
Άλλωστε, η άμεση συμφωνία για τη δημιουργία κυβέρνηση είναι ο στόχος του, όπως τόνισε στην πρώτη του δήλωσή ο διαφαινόμενος επόμενος καγκελάριος: «Θα εκπληρώσουμε γρήγορα την κυβερνητική μας εντολή, γιατί ο κόσμος εκεί έξω δεν μπορεί να μας περιμένει» και πρόσθεσε πως «…δεν μπορούν να γίνουν μακροχρόνιες συνομιλίες και διαπραγματεύσεις για συνασπισμό. Πρέπει τώρα να ανακτήσουμε γρήγορα την ικανότητά μας να δράσουμε στην Ευρώπη. Θα πρέπει να υπάρχει αρκετός χρόνος μέχρι το Πάσχα -το πολύ- για να σχηματιστεί μια νέα κυβέρνηση».
Αξίζει να σημειωθεί πως ανοιχτός στο ενδεχόμενο ενός κυβερνητικού συνασπισμού μεταξύ της Χριστιανικής Ένωσης (CDU/CSU), του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) και των Πρασίνων (Κένυα) εμφανίστηκε αργά το βράδυ της Κυριακής και ο υποψήφιος των Πρασίνων Ρόμπερτ Χάμπεκ.
Τι πήρε, τι έχασε και πώς θα κινηθεί
Το CDU κέρδισε 1,8 εκατομμύρια ψηφοφόρους από το SPD και 1,3 εκατομμύρια από το φιλελεύθερο FDP. Επίσης, εξασφάλισε την ψήφο 1,5 εκατομμυρίου πολιτών που δεν είχαν ψηφίσει ποτέ στο παρελθόν. Παράλληλα, έχασε 830.000 ψηφοφόρους από το ακροδεξιό AfD.
Το πώς σκοπεύει να φτάσει σε μια γρήγορη συμμαχία ακόμη δεν είναι ξεκάθαρο. Όμως, ήδη ο επικεφαλής του CDU απέρριψε μια πιθανή συνεργασία με την Αλίς Βαϊντέλ του AfD: «Μπορούν να απλώσουν το χέρι τους όσο θέλουν. Το AfD αντιπροσωπεύει το αντίθετο από αυτό που πρεσβεύει η Ένωση».
Ο δικηγόρος με τις θέσεις – κλειδιά
Με θητεία ως δικηγόρος, βουλευτής στο Ευρωκοινοβούλιο και τη Μπούντεσταγκ ο Μερτς γνωρίζει από πολιτική, αν και δεν κατέλαβε κάποιο υψηλότερο αξίωμα, έστω και αν χρειάστηκε να περιμένει αρκετά χρόνια και να αποχωρήσει η Άνγκελα Μέρκελ από την πολιτική για να αναλάβει την ηγεσία των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) και μαζί με το αδελφό κόμμα της Βαυαρίας (CSU) να τα οδηγήσει στη νίκη και την καγκελαρία έπειτα από την παρένθεση του Σοσιαλδημοκράτη Όλαφ Σολτς. Ένα ακόμη προσόν του είναι ότι έχει εμπειρία από τον επιχειρηματικό τομέα και τον ιδιωτικό τομέα, καθώς κατά την περίοδο της πολιτικής του εξορίας ανέλαβε θέσεις κλειδιά σε μεγάλες επιχειρήσεις.
Οι ηγετικές ικανότητες του Μερτς θα αρχίσουν να δοκιμάζονται από τη στιγμή που θα ξεκινήσει το έργο του σχηματισμού της νέας κυβέρνησης της Γερμανίας είτε με το SPD είτε με τους Πράσινους ή πιθανώς και με τους δύο.
Ο ίδιος έχει κάνει ήδη γνωστές τις προθέσεις του ότι δεν θα δεχθεί μεγάλες καθυστερήσεις ή υπερβολικό παζάρι, καθώς εκτιμά ότι η Γερμανία αντιμετωπίζει πάρα πολλές κρίσεις σε πάρα πολλά μέτωπα. Αυτό σημαίνει ότι τα κυρίαρχα κόμματα θα πρέπει να δείξουν στους ψηφοφόρους – και στους Αμερικανούς επικριτές τους – ότι μπορούν να δημιουργήσουν μια ανθεκτική διοίκηση, η οποία μπορεί στη συνέχεια να ξεκινήσει το έργο να δείξει ότι η Ευρώπη μετράει. Ωστόσο, αυτό απαιτεί μια Γερμανία, με επικεφαλής έναν θαρραλέο καγκελάριο.

















