Ιδρυτικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που πάλεψαν για να γίνει πραγματικότητα η «κυβερνώσα αριστερά» και στάθηκαν όρθιοι αναλαμβάνοντας την ευθύνη στην πτώση του κόμματος, πρόθυμοι να συμβάλλουν στην επούλωση των πληγών και στην ανάκτηση των δυνάμεων του, βγαίνουν μπροστά για να σταματήσουν την κατρακύλα, όχι μόνο σε δημοσκοπικό επίπεδο.
Η ηχηρή παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα που έκρουσε των κώδωνα κινδύνου πιστοποιώντας τον πολιτικό εκφυλισμό του κόμματος και το σημαντικότερο την απομάκρυνσή του από την ίδια την κοινωνία λειτούργησε ως θρυαλλίδα εξελίξεων, και ως χαστούκι για την παλιά φρουρά του ΣΥΡΙΖΑ που αναλαμβάνει ενεργό δράση, εγκαταλείποντας τον εξισορροπητικό ρόλο που προσπάθησε να κρατήσει μέχρι σήμερα για να μην διαταραχθεί η ενότητα και τιναχτεί στον αέρα το εγχείρημα.
Σημαντικά στελέχη, δοκιμασμένα στα δύσκολα, στοιχίζονται πίσω από την Όλγα Γεροβασίλη, εκ των στενών συνεργατών και υπουργός στην κυβέρνηση Τσίπρα, για να σώσουν ό,τι σώζεται και να σταματήσει η αλλοίωση της ταυτότητας του ΣΥΡΙΖΑ, ο πολιτικός εκφυλισμός και ο διασυρμός του κόμματος, που πληγώνει συνολικά την Αριστερά.
Τσίπρας – Γεροβασίλη, δίπλα-δίπλα στα έδρανα της Βουλής
Αναλαμβάνοντας το ρίσκο
Το έργο που καλούνται να επιτελέσουν είναι δύσκολο, και αρχίζει να διαφαίνεται πως το αναγνωρίζουν πλήρως -χωρίς να παραγνωρίζουν και τη δική τους ευθύνη για την σημερινή κατάσταση στο κόμμα- κάνοντας την ύστατη προσπάθεια και αναλαμβάνοντας το ρίσκο που εμπεριέχει η κίνηση αυτή καθώς θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν νέο κύκλο εσωστρέφειας και μια σύγκρουση που μπορεί να αποδειχθεί μοιραία για το κόμμα.
Ρίσκο γιατί μια πιθανή επικράτηση του Στέφανου Κασσελάκη θα αποτελέσει οριστική «ταφόπλακα» του ΣΥΡΙΖΑ και θα σημάνει τη μετάλλαξή του σε κάτι άλλο, πολύ λιγότερο, από ότι έχει διαφανεί, αριστερό, καθόλου δε ριζοσπαστικό. Η αποτυχία να ανακόψουν αυτήν την πορεία σαφώς θα τους «σημαδέψει».
Η βάση του κόμματος έχει αλλάξει μετά και τις αποχωρήσεις, οπότε οι προβλέψεις για το ποιος θα επικρατήσει μεταξύ Γεροβασίλη – Κασσελάκη είναι επισφαλείς. Κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει από τώρα την επικράτηση του ενός ή του άλλου (υπό διαμόρφωση) στρατοπέδου, αν και το γεγονός ότι η κυρία Γεροβασίλη ανήκει στους πάλαι ποτέ προεδρικούς του Τσίπρα, και δεν κρύβεται από καμία πλευρά ότι έχει τη στήριξη του πρώην προέδρου τής δίνει σοβαρό πλεονέκτημα.
Ενδεικτικό ότι στο πλευρό της έχει ανθρώπους που αποτέλεσαν στενούς συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα. Μάλιστα πληροφορίες θέλουν η υποφιότητά της να αποφασίστηκε σε «μυστικό δείπνο» το βράδυ της Πέμπτης. Ένας εκ των «στρατηγών» του Τσίπρα, ο Αλέκος Φλαμπουράρης, παρευρέθηκε στη συνάντηση έχοντας για συνομιλητές του άτομα με επιρροή από τη νέα γενιά που ανέδειξε ο τέως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τους λεγόμενος «πασοκογενείς» που στο πλαίσιο της διεύρυνσης βρέθηκαν με σημαντικό πόστα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχει χρόνος
Με τα χρονικά περιθώρια να είναι σφιχτά και τις ευρωεκλογές να πλησιάζουν ένα επιπλέον μεσομακροπρόθεσμο ρίσκο είναι η λεγόμενη ανάκαμψη να μην έρθει σε πολιτικό χρόνο που υπάρχει ανάγκη για χειροπιαστά αποτελέσματα.
Ο Στέφανος Κασσελάκης, γνωρίζοντας πως ο χρόνος είναι προς το μέρος του (ως προς την υποψηφιότητά του) έδειξε τετραπλή κάλπη σε δύο εβδομάδες από τώρα, για νομαρχιακές, οργανώσεις μελών, κεντρική επιτροπή και εκλογή προέδρου. Η πληροφορία είναι ότι τα στελέχη τα οποία θα βρεθούν απέναντι στην υποψηφιότητα Κασσελάκη επιθυμούν την κάλπη πιο πίσω χρονικά προκειμένου να υπάρχει χρόνος προετοιμασίας αλλά κάτι τέτοιο μάλλον απίθανο είναι καθώς ο σχεδιασμός είναι οι κάλπες να στηθούν το συντομότερο δυνατόν με το επιχείρημα από τους «νεοπροεδρικούς» ότι δύο μήνες πριν από τις ευρωεκλογές δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να ασχολείται με το εσωκομματικό τοπίο και να μην έχει ξεκαθαρίσει τα πράγματα.
Σε κάθε περίπτωση, η τρίτη ημέρα του Συνεδρίου αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον καθώς θα υπάρξουν τοποθετήσεις κεντρικών στελεχών και το τοπίο θα αρχίσει να ξεκαθαρίζει. Τεράστια σημασία φυσικά θα έχει και η Κυριακή, τελευταία μέρα των εργασιών του συνεδρίου, που θα γίνουν οι ψηφοφορίες από την πλευρά των συνέδρων.
Ο ρόλος του Αλέξη Τσίπρα και το στοίχημα της επόμενης ημέρας
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν αναμένεται να παρευρεθεί στις εργασίες του Συνεδρίου κάτι που το έκανε γνωστό ο ίδιος από την Πέμπτη. Αυτό δε σημαίνει πως είναι αδιάφορος για τις εξελίξεις. Κάθε άλλο. Ήδη την πρώτη ημέρα του συνεδρίου, με την καίρια παρέμβασή του απέδειξε πως το «αίμα νερό δεν γίνεται» κι ακόμα και αν ο ίδιος αποκλείει την επιστροφή του στην ηγεσία δεν αντέχει να βλέπει το (μικρό) κόμμα που πήρε από το χέρι και ανέβασε σκαλοπάτι – σκαλοπάτι μέχρι την κορυφή και τη διακυβέρνηση της χώρας να φυλλορροεί.
Με όλα να κρέμονται από μια κλωστή και ένας νέος διχασμός να ξυπνά μνήμες του πρόσφατου παρελθόντος το κουβάρι πρέπει να ξετυλιχτεί γρήγορα και αποτελεσματικά ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ, συντεταγμένα, να επιστρέψει στην εκπλήρωση των καθηκόντων του που στην παρούσα φάση δεν είναι άλλα από την άσκηση αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση Μητσοτάκη που πανηγυρίζει κρυφά βλέποντας μια αξιωματική αντιπολίτευση να βυθίζεται στην εσωστρέφεια ενώ θα έπρεπε τούτη την ώρα να δείχνει ένα καθαρό πολιτικό στίγμα.
Ένα ακόμα στοίχημα που θα κληθεί να διαχειριστεί η νέα ηγεσία -αν υπάρξει νέα- είναι η διαταραγμένη σχέση που έφερε η διάσπαση και η γέννηση της Νέας Αριστεράς. Ο νέος πολιτικός φορέας είναι κομμάτι από τη σάρκα του ΣΥΡΙΖΑ και παρά τις πολιτικές διαφωνίες ο όρος «υπονομευτές» που χρησιμοποιεί ο Στέφανος Κασσελάκης είναι βαρύς.
Το τελευταίο, και αρκετό σημαντικό, για την επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι να «σπάσει» το «σύνδρομο του χαμένου» που ο «φρέσκος αέρας» του Στέφανου Κασσελάκη, που τόσο πολύ διαφήμισε, δεν το κατάφερε όπως αποδεικνύεται στις δημοσκοπήσεις.
Τα ποσοστά του κόμματος, με τον νέο πρόεδρο, όχι μόνο δεν ανέβηκαν αλλά κινούνται σε ιστορικά χαμηλά προβληματίζοντας όχι μόνο τους Αριστερούς αλλά όλους του δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολίτες που γνωρίζουν ότι χωρίς ισχυρή αντιπολίτευση η κυβερνητική αλαζονεία μπορεί να χτυπήσει κόκκινο.
