Πενιχρές συντάξεις, σχεδόν στο ποσό του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, χορηγεί ο ΕΦΚΑ ακόμη και μετά από 15 χρόνια εργασίας. Σε ορισμένες δε περιπτώσεις είναι προτιμότερη η σύνταξη ανασφάλιστου ηλικιωμένου, παρά η ταλαιπωρία και γραφειοκρατία για μια… μικρότερη ανταποδοτική σύνταξη.
1.Χαμηλή ανταπόδοση στις περιπτώσεις που υπάρχουν λίγα χρόνια ασφάλισης. Όπως το ποσοστό αναπλήρωσης για τα 15 έτη ασφάλισης που κυμαίνεται στο 15,55% (ελάχιστο χρονικό όριο ασφάλισης για τη χορήγηση σύνταξης).
2.Οι υψηλές επιβαρύνσεις και η διπλή φορολόγηση για άθροισμα συντάξεων άνω των 1.300 ευρώ. Ποσό που χορηγείται για όσους πληρώνουν εισφορές για πάνω από 1.800 ευρώ κατά μέσο όρο για ολόκληρο τον ασφαλιστικό βίο (δηλαδή επί 40 έτη ασφάλισης).
3.Η μη χορήγηση αναπροσαρμογών στις αποδοχές είτε στο ύψος του πληθωρισμού (προστασία του διαθέσιμου εισοδήματος), καθόσον προβλέπεται η απόδοση του μισού πληθωρισμού συν το μισό ΑΕΠ (σ.σ. το οποίο πάντα κινείται χαμηλότερα του πληθωρισμού). Παράλληλα, εξαιρούνται των τιμαριθμικών όσοι έχουν προσωπική διαφορά (1,1 εκ., παλαιοί συνταξιούχοι), ενώ δεν προβλέπονται αναπροσαρμογές στις επικουρικές συντάξεις για το 1,2 εκ των συνταξιούχων μισθωτών που λαμβάνει συμπληρωματική σύνταξη.
Χωρίς ελάχιστη σύνταξη
Ο ΕΦΚΑ χορηγεί σύνταξη ακόμη και στο… μισό του ορίου της απόλυτης φτώχειας. Δίνει σύνταξη ακόμη και 320 ευρώ μετά από 15ετή ασφάλιση, μόλις 780 ευρώ με 40 χρόνια απασχόληση στο 67ο έτος (ελευθέρου επαγγελματίες).
Η «σύνταξη» των 320 ευρώ αφορά σε ασφαλισμένο που απασχολείται με μερική απασχόληση (4ωρο) και συνταξιοδοτείται στο 62ο έτος με μειωμένη (προϋποθέση 300 ενσήμων τα τελευταία πριν τη συνταξιοδότηση έτη).
Αντιθέτως, εάν κάποιος βγει στο 67ο έτος της ηλικίας με 15ετία και παρτ τάιμ θα λάβει ολόκληρη την εθνική σύνταξη των 371,7 ευρώ και συνολικά 442,3 ευρώ μεικτά (συν 60,6 ευρώ ανταποδοτικό μέρος σύνταξης).
Σημείωση: Πάντα πρέπει να υπολογίζεται η παρακράτηση του 6% υπέρ ΕΟΠΥΥ, ενώ φόρος καταβάλλεται μετά τα 720 ευρώ το μήνα, εισόδημα που προέρχεται από κάθε πηγή…
Έτσι ο ΕΦΚΑ αφενός δίνει παροχές κάτω του ορίου φτώχειας σε όσους έχουν διαστήματα ανεργίας ή υποαπασχολούντα, καθώς δεν υπάρχει κατώτατο όριο (κατώφλι σύνταξης) από την άλλη το δημόσιο κλέβε τριπλά όσους έκαναν δύο δουλειές ή αμείβονται με υψηλότερο μισθό τιμωρούνται με τις κρατήσεις:
α.Η εισφορά υγείας προβλέπεται 6% τόσο από την κύρια όσο και την επικουρική.
β. Πάνω από τα 720 ευρώ το μήνα αρχίζει η παρακράτηση του φόρου. Από φέτος δε πληρώνουν φόρο και όσοι ελάμβαναν πέρυσι μόλις 670 ευρώ (και με την αναπροσαρμογή έφτασαν στο όριο καταβολής φόρου λόγω μη τιμαριθμοποίησης της φορολογικής κλίμακας).
γ.Για τα ποσά της σύνταξης πέρα από τα 1.300 ευρώ επιβάλλεται διπλή φορολογία αφού γίνεται επιπλέον και παρακράτηση της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχου (ΕΑΣ). Τιμωρία/«αλληλεγγύη» που επιβλήθηκε το 2010 και έκτοτε παραμένει μη… τιμαριθμοποιούμενη. Καίτοι οι συνταξιούχοι της συγκεκριμένης κατηγορίας έχουν χάσει πάνω από το 45% της ονομαστικής αξίας των συντάξεων τους, ενώ άλλαξε άρδην και το ασφαλιστικό. Του οποίου, υποτίθεται, αντιμετωπίστηκαν οι παθογένειές του…
Ωστόσο, μια κατηγορία πολιτών εξακολουθεί να πληρώνει διπλό «φόρο», καίτοι για να πετύχει τέτοιες αποδόσεις (π.χ. 1.500 ευρώ το μήνα κύρια και επικουρική σύνταξη) θα πρέπει για 40 χρόνια να έχει μέσες αποδοχές καθ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού βίου πάνω από 2.000 ευρώ. Και εάν κατά τα πρώτα έτη, αναμενόμενο, ο μισθωτός ελάμβανε το βασικό μισθό, από την περίοδο της ωριμότητας και μετά θα πρέπει να αμείβεται με πάνω από 3.500 ευρώ (για να βγει ο μέσος όρος των 2.000 ευρώ)!
Οι αγρότες
Τραγικό παράδειγμα αναξιοπιστίας του ΕΦΚΑ αποτελούν οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ. Όσοι συνταξιοδοτήθηκαν το 2019 ή το 2020 μετά από 33 ή 34 χρόνια ασφάλισης (από το 1988 και μετά) έλαβαν σαν σύνταξη 359 ευρώ το μήνα, όταν τότε το επίδομα ανασφάλιστου (όσων δεν πλήρωσαν ποτέ εισφορές) ήταν 360 ευρώ. Σήμερα τα αντίστοιχα ποσά έχουν φτάσει για τους αγρότες της συγκεκριμένης κατηγορίας τα 386,8 ευρώ και του ανασφάλιστου στα 388 ευρώ!
