Του Αρχιμανδρίτη Διονυσίου Γκόλια
«Δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσι» (Σοφ. Σολ. 5,15). Είναι πεποίθηση της Εκκλησιάς μας και όχι λόγια παρηγοριάς. Οι δίκαιοι ποτέ δεν πεθαίνουν. Το σώμα κάποια στιγμή θα μπει στο χώμα από το οποίο προήλθε, η ψυχή όμως είναι αθάνατη! Αυτό πίστευε ακράδαντα η αείμνηστη Αναστασία Κουντουρά, την οποία είχαμε την ιδιαίτερη χαρά και τιμή να γνωρίζουμε και η οποία ήταν εκλεκτό μέλος της ενορίας μας, της Αγίας Άννας.
Χαράσσω με πολύ συγκίνηση αυτές της γραμμές και με δοξολογία στο Θεό, διότι η αείμνηστη Αναστασία:
- Ήξερε γιατί έζησε και ποια είναι η αληθινή πατρίδα της, η Βασιλεία του Θεού.
- Αγάπησε πολύ το Θεό και καθημερινά μιλούσε μαζί Του. Η συμμετοχή της στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας υπήρξε υποδειγματική.
- Αγάπησε πολύ τους συνανθρώπους της, τους οποίους έβλεπε ως αδελφούς εν Χριστώ. Ιδιαίτερα τους εμπερίστατους από διάφορες δυσκολίες της ζωής. Και καταθέτω εκ μέρους πολλών ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όσα κρυφά έκανε με τόση αγάπη.
- Υπήρξε ταπεινή και αρχόντισσα μαζί! Γίνεται; Ναι. Η Αναστασία το πέτυχε. Είχε «Όνομα» στην Κατερίνη, αλλά ήταν τόσο απλή, καταδεκτική, προσιτή, αληθινά ταπεινή!
- Μα εκείνο που κυρίως επιθυμώ να καταθέσω, είναι το γεγονός ότι δεν κατέκρινε. Αντίθετα, πάντα είχε ένα καλό λόγο για όλους. Μεγέθυνε τα προτερήματα των άλλων για να τους δίνει χαρά. Πάντα επαινούσε. Ποτέ δεν ζήλευε. Χαιρόταν με την πρόοδο όλων.
- Όσο μάλιστα αφορά την περίοδο της ολιγόμηνης δοκιμασίας της υγείας της, η στάση της υπήρξε υποδειγματική. Δέχθηκε αυτό που παραχώρησε η αγάπη του Θεού με πολλή υπομονή, πίστη και χωρίς να γογγύξει.
Και τώρα Αναστασία φεύγεις.. Η ψυχή σου ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι προς τη Βασιλεία του Θεού. Εκεί θα συναντήσεις και τον εκλεκτό σου σύζυγο Γιώργο, με τον οποίο συναγωνιζόσασταν στις αρετές και που τόσο αγαπημένοι πορευθήκατε σε τούτη τη ζωή. Και μαζί ευχόμαστε να είστε σε τόπο φωτεινό, εκεί όπου πλέον δεν υπάρχει πόνος, λύπη και στεναγμός, αλλά μόνο ζωή. Η αληθινή ζωή!
Ο Θεός να παρηγορεί και ενισχύει από τον πρόσκαιρο χωρισμό, τα εκλεκτά παιδιά και εγγόνια σου που τόσο αγάπησες και πάντα καμάρωνες.
Καλή Ανάσταση!
