Οι ηγέτες σχεδόν ολόκληρου του δυτικού κόσμου συναντήθηκαν στις Βρυξέλλες σε μία σπάνια στα χρονικά επίδειξη ισχύος και αποφασιστικότητας προς συντονισμό των κινήσεών τους έναντι της Ρωσίας, εν μέσω κλιμακούμενων φόβων ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν μπορεί να καταφύγει στη χρήση μη συμβατικών όπλων στην Ουκρανία.
Ακριβώς ένα μήνα από την έναρξη της εισβολής, και με τη ρωσική οικονομία να ασφυκτιά υπό το βάρος των διεθνών κυρώσεων, οι σχέσεις της Δύσης με το Κρεμλίνο ακροβατούν σε μία «ισορροπία τρόμου».
Υπό το πρίσμα των εξελίξεων, το ΝΑΤΟ αποφάσισε να επιταχύνει τη διαδικασία μετασχηματισμού του για να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον αναβαθμισμένου στρατηγικού κινδύνου· ενισχύει περαιτέρω την ανατολική πτέρυγα της Συμμαχίας και αυξάνει το βαθμό ετοιμότητας έναντι χημικών, βιολογικών και πυρηνικών απειλών, ενώ στέλνει και «μήνυμα» προς την Κίνα να μην παράσχει στρατιωτική ή οικονομική υποστήριξη προς τον Βλαντιμίρ Πούτιν.
Τη στιγμή που η Δύση επιδίδεται σε ασκήσεις ισορροπίας για να στηρίξει κατά το δυνατόν πολιτικά και στρατιωτικά την Ουκρανία, αλλά να μην ωθήσει στα άκρα τη Ρωσία και ενισχύσει τον κίνδυνο διάχυσης του πολέμου, η Μόσχα έχει εισάγει πλέον ανοιχτά στην «εξίσωση» ακόμη και την απειλή ενός πυρηνικού πολέμου, «εάν απειληθεί η ύπαρξή της» κατά τη δήλωση του εκπροσώπου του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ.
«Θα απαντήσουμε» δήλωσε καθαρά ο Αμερικανός πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, από τις Βρυξέλλες αναφορικά με το ενδεχόμενο χρήσης χημικών όπλων από τη Ρωσία στην Ουκρανία, επισημαίνοντας ότι «η φύση της απάντησης θα εξαρτηθεί από τη φύση της χρήσης». Ήδη ο Λευκός Οίκος έχει συγκροτήσει, κατά πληροφορίες, ομάδα εμπειρογνωμόνων για να χαράξει τη στρατηγική των ΗΠΑ έναντι πιθανής επίθεσης με όπλα μαζικής καταστροφής από τη Ρωσία.
Ενώπιον των συμμάχων και εταίρων των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Τζο Μπάιντεν κάλεσε σε περαιτέρω διεθνή απομόνωση της Ρωσίας με την αποπομπή της από την G20, ενώ προέταξε εκ νέου την ενότητα έναντι του αυταρχισμού προσερχόμενος στις εργασίες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπου και τέθηκε επί τάπητος η ενεργειακή απεξάρτηση από τη Ρωσία, καθώς και η ανάγκη ανταπόκρισης στις εξελισσόμενες ανάγκες επισιτιστικής ασφάλειας παγκοσμίως.
