Θωμάς Αναστασιάδης: Μας αρέσει;

597

Μια διοίκηση που για να ρίξει λίγο χαλίκι σε κάποιο χωριό, πρέπει πρώτα, ο Πρόεδρος να δηλώσει δημόσια τα ευχαριστήρια του στον Δήμαρχο και αν μάλιστα προσχωρήσει στον συνδυασμό του, ίσως να πέσει και άσφαλτος;

Μας αρέσει ένας Δήμος στον οποίο εκλέγεται Συμπαραστάτης του Δημότη μια υποψήφια δημοτική σύμβουλος του δημάρχου; Είναι παράλογο να αμφιβάλουμε για την αμεροληψία της;

Μας αρέσει που συναντάμε «πρακτικές» της κεντρικής πολιτικής σκηνής,  όπως για παράδειγμα ψεύτικους λογαριασμούς (τρολ) στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία σχολίαζαν πάντα υπέρ της Διοίκησης και μετά το ξεμπρόστιασμα έσπευσαν να σβήσουν τα προφίλ με τους δήθεν διακοσμητές, αρχιτέκτονες και οδηγούς νταλίκας…;

Είναι πρέπον ένας Δήμαρχος να υπόσχεται επεκτάσεις καταστημάτων, χωρίς να ρωτήσει κανέναν, αλλά όταν δεν βγαίνει το αποτέλεσμα στην ψηφοφορία, αντί να αναλαμβάνει την ευθύνη, να την μετακυλίει στην αντιπολίτευση; 

Είναι σωστό ένας Δήμος να ανακαλύπτει επιχειρήσεις σε άλλες πόλεις, οι οποίες, ενώ είναι διαφημιστικές εταιρίες, προμηθεύουν στον Δήμο καλώδια; Είναι λογικό μια επιχείρηση, πάλι εκτός πόλης, που πουλάει είδη υγιεινής να προμηθεύει στον Δήμο μπασκέτες, εστίες γηπέδου και άλλα καλούδια;

Μας περιποιεί τιμή ένας Δήμαρχος να δηλώνει κυνικά στο Δημοτικό Συμβούλιο «ό,τι  δεν γίνεται με λίγα λεφτά, γίνεται με πολλά λεφτά»; 

Είναι αποδεκτό ένας Δήμαρχος με μηδενική αντοχή στην κριτική και να πηγαίνει στα δικαστήρια δημοσιογράφους που κάνουν απλά την δουλειά τους αναρτώντας δημόσια τοποθέτηση του ιδίου;

Θα αποδεχθούμε ως φυσιολογική μια κοινωνία που αποτελείται από πρόσωπα που «εξαγοράζονται» με ένα χορτοκοπτικό, με μια ολιγόμηνη σύμβαση εργασίας ή με μια αντιδημαρχία; 

Θα αποδεχτούμε παθητικά τις φωνές που λένε «δεν βαριέσαι, όλοι κοιτάνε την πάρτι τους», «κοίτα την δουλειά σου», «μην ασχολείσαι..δεν θα σώσεις εσύ τον κόσμο..» ;

Είμαστε ευχαριστημένοι που το μεγαλύτερο έργο τα τελευταία 3 χρόνια είναι ότι τα καδάκια απορριμμάτων έγιναν από στρόγγυλα τρίγωνα;

Σε όλα τα παραπάνω η δική μου απάντηση είναι καταφανέστατα αρνητική. Πιστεύω ότι αξίζουμε καλύτερα. Είμαι βέβαιος ότι η συντριπτική πλειοψηφία αντιλαμβάνεται, συγκρίνει, έχει ένστικτο και ακόμα εάν πρόσκαιρα «λυγίζει» , έρχεται η ώρα που κατατάσσει πρόσωπα και  πράγματα στην θέση που τους αξίζει.

Σε κάθε διοίκηση, έτσι και στην σημερινή, υπάρχουν άξια, εργατικά και άμεμπτα στελέχη που δυστυχώς όμως θα θεωρηθούν συνυπεύθυνοι στην συνείδηση των πολιτών. Στις διοικήσεις, η ευθύνη είναι συλλογική.  Και στα καλά αλλά και στα στραβά.