Του Ηλία Χρυσικού*
Ο λόγος του Κωστή Παλαμά “Μεθύστε με το αθάνατο κρασί του Εικοσιένα” αναρωτιέμαι -σήμερα ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου- εάν μας εμπνέει.
Ίσως… φίλοι μου ν΄ απαιτούνται θυσίες, όπως αυτές των αγωνιστών της ελευθερίας του Έθνους. Αλλά μήπως “χρωστάμε” πολλά σ΄ αυτούς που θα έρθουν να μας διαδεχθούν, μήπως το επιβάλλει η αγάπη μας προς την προσφιλή μας Πατρίδα, τη στοργική μάνα μας και την ένδοξη Ελλάδα μας;
Και επειδή τα μεγάλα “ΟΧΙ” θέλουν μεγάλη καρδιά, θυμάμαι…
α. Τη μάχη των Θερμοπυλών το 480 π.Χ. που αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα αυταπάρνησης αυτοθυσίας και αγάπης για την πατρίδα.
β. Ως ένα μεγάλο “ΟΧΙ” μπορεί να ερμηνευθεί και η σύμφωνα με τον ιστορικό Γ. Φραντζή, φράση του τελευταίου Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνου Παλαιολόγου ΙΑ΄ κατά την διάρκεια της τελευταίας μάχης για την Άλωση της Κωνσταντινούπολης.
γ. Σύμφωνα με τη Μηχανή του Χρόνου, “ΟΧΙ” είπε στις 13 Δεκεμβρίου 1803 ο κοσμοκαλόγερος Σαμουήλ που έμεινε τελευταίος, μαζί με λίγους συντρόφους του, ηλικιωμένους και βαριά τραυματίες, για να παραδώσουν την μπαρουταποθήκη, που ήταν μέσα στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής.
δ. Μεγάλο “ΟΧΙ” έχουμε στις 3 τα ξημερώματα της 28 Οκτωβρίου του 1940, που η τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά, στο σπίτι του στην Κηφισιά.
ε. Το “ΟΧΙ” της Κύπρου και του Τ. Παπαδόπουλου στο Σχέδιο Ανάν. Το Σχέδιο Ανάν ήταν σχέδιο που διαμορφώθηκε από τον γενικό γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών Κόφι Ανάν για την συνολική επίλυση του Κυπριακού προβλήματος.
Και τέλος το βέτο στο Βουκουρέστι το τελευταίο “ΟΧΙ” που ήταν η στάση της Ελλάδας στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ το 2008 για τα Σκόπια, επί κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή.
Δυστυχώς φίλοι μου, περάσαμε επισήμως σε μία εποχή που οι άνθρωποι που ασκούν την εξουσία, στερούνται όχι μόνο πνευματικού, αλλά και ηθικού αναστήματος.
Ζούμε στην χρονική περίοδο των “μικρών” που ωστόσο επιδεικνύονται ως “μεγάλοι” και των εξαρχής “οδυνηρά” συμβιβασμένων που κρύβονται πίσω από το εντυπωσιακό περιτύλιγμα μιας υποβόσκουσας επανάστασης.
Των ανθρώπων που υπακούουν στα κελεύσματα αφανών αφεντικών, υπογράφοντας συνθήκες όπως αυτή της “Συμφωνίας των Πρεσπών”, προτιμώντας ένα εύκολο ναι, από ένα υπερήφανο “ΟΧΙ”.
Αλήθεια φίλοι μου, για πόσο ακόμη θα ζούμε σκυφτά, συγκαταβατικά, θα πέφτουμε αμαχητί, θα ψελλίζουμε ναι, όταν θα είναι η στιγμή για “ΟΧΙ” και θα υποκλινόμαστε όταν θα πρέπει να ορθώσουμε ανάστημα;
* Ο Ηλίας Χρυσικός είναι δημοσιογράφος – δ/ντης του ρ/σ Ενημέρωση Ν. Πιερίας 92,2 στα fm & αρθρογράφος του pierianews.gr
