Με μια ποινή μετατρέψιμη για τους δυο κατηγορουμένους και βολές προς τον Δήμο αλλά και το δημόσιο, που όμως δεν αποτιμώνται ποινικά, ολοκληρώθηκε και σε δεύτερο βαθμό η δίκη στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας για την υπόθεση του θανάτου ενός 13χρονου αγοριού και τον τραυματισμό της αδελφής του (9 ετών τότε) σε υπαίθριο Λούνα Πάρκ στο Ελληνικό τον Απρίλιο του 2014.
Στο εδώλιο κάθισαν ο Ιταλός συντηρητής των παιχνιδιών και ο Έλληνας διαχειριστής του Λούνα Πάρκ, στους οποίους επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 5 ετών και τεσσάρων μηνών, μετατρέψιμη προς πέντε ευρώ ημερησίως, ενώ τους αναγνωρίστηκε ελαφρυντικό του σύννομου πρότερου βίου.
Οι δύο κατηγορούμενοι κρίθηκαν ένοχοι όπως και πρωτοδίκως για ανθρωποκτονία από αμέλεια (ενσυνείδητη) και σωματική βλάβη εξ αμελείας από υπόχρεο.
Ανάλογη ήταν και η πρόταση της εισαγγελέα η οποία όμως τόνισε πως υπάρχουν και τεράστιες ευθύνες του οικείου Δήμου, αναφέροντας πως “προέκυψε ότι για το παρόν ατύχημα τεράστιες προκύπτουν οι ευθύνες του Δήμου, ο οποίος με πλήρης ασυνειδησία κας αδιαφορία παραχώρησε την έκταση προς μίσθωμα και το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να εισπράττει το μίσθωμα”.
Τεράστιες χαρακτήρισε η εισαγγελέας ωστόσο και τις ευθύνες των δύο κατηγορουμένων, αναφέροντας ότι επαφίονταν μόνο στην “τύχη”. “Ειπώθηκε πως αν δεν ήταν καλές οι καιρικές συνθήκες, δεν θα το λειτουργούσαν, προέκυψαν οι ελλείψεις, ήταν ατελείς ακόμα και οι ηλεκτρολογικές καταστάσεις. Ανάλογα παιχνίδια πρέπει να δένονται και εξάλλου τι σημαίνει να λειτουργεί ένα παιχνίδι εάν δεν είναι ασφαλές; Εκτός από τις συνέπειες στα παιδιά έχει και στους ίδιους. Και από λόγους συμφέροντος θα έπρεπε να φροντίζουν να υπάρχουν μέτρα ασφαλείας. Προκύπτουν ευθύνες των δύο κατηγορουμένων για ανθρωποκτονία από αμέλεια εν συνείδηση καθώς όφειλαν και εδύναντο να λάβουν τα μέτρα ασφαλείας που έπρεπε και το άφηναν εντελώς στην τύχη και σωματική βλάβη εξ αμελείας από υπόχρεο”.
Οι συνήγοροι της οικογένειας, Μαρία Γκέλη και Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος, μετά την έκδοση της ετυμηγορίας δήλωσαν “με τη σημερινή απόφαση του, το ΜΟΕ επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση, καταδίκασε την εγκληματική αδιαφορία, που επέδειξαν οι κατηγορούμενοι λειτουργοί του Λούνα Παρκ για τη ζωή, την υγεία και τη σωματική ακεραιότητα των ανήλικων χρηστών της επιχείρησης τους. Ας ελπίσουμε η απόφαση αυτή να λειτουργήσει αποτρεπτικά για παρόμοιες συμπεριφορές”.
Οι καταθέσεις των γονιών
Συγκίνηση σκόρπισαν οι περιγραφές του πατριού του 13χρονου αγοριού και της συζύγου του για το πως έγινε το δυστύχημα μπροστά στα μάτια τους. Ο άνδρας, ξέσπασε σε κλάματα: “εκείνη την ημέρα γυρίζαμε σπίτι και μας είπαν τα παιδιά περνώντας από το Λούνα Παρκ “να μπούμε να παίξουμε και εμείς”. Πήραμε εισιτήρια, μας πήρε ένας Πακιστανός, ο οποίος τους είπε να βγάλουν τα παπούτσια, πήρε ένα σχοινάκι, τράβηξε τον κύλινδρο και μπήκαν μέσα τα παιδιά. Ήταν διαφανές, τα βλέπαμε. Ξεκίνησε το παιχνίδι, το άφησε να πάει πιο μέσα στην πισίνα. Εκείνη την ώρα, εγώ έβγαζα φωτογραφία, όταν πήγα να το αλλάξω σε βίντεο, ακούω τη γυναίκα μου να μου φωνάζει “Μιχάλη αέρας τα παιδιά. Όπως τα φύσηξε αέρας, τα σήκωσε και έκανε ένα γάμα, σηκώθηκε ο κύλινδρος στα οκτώ με δέκα μέτρα, δεν υπήρχε περιστροφή, δεν υπήρχε κάτι αναπάντεχο, άκουσα τον Βασίλη να λέει στην αδελφή του “κρατήσου”, την κράτησε ο Βασίλης να μην πέσει (κλαίγοντας)”. Όπως είπε όλα έγιναν ξαφνικά “ήταν μία ριπή στην ουσία, δεν ήταν ανεμοστρόβιλος, ούτε κάτι φοβερό. Χτυπάει η μπάλα στο δίπλα παιχνίδι, το καρουζέλ, βγάζω την κόρη μου, την βλέπω με κλειστά μάτια, εκεί τα είδα όλα, νόμιζα ότι πέθανε και η σύζυγος μου, τον γιο μου. Είμασταν μόνοι μας και μετά μαζεύτηκε κόσμος, λέω σε ένα γείτονα, κράτα την πάω να δω τι έγινε με γιο μου. Πάω στο Βασίλη κοιτάω, εκεί μηδένισαν όλα, πήρα τηλέφωνο 166, ήρθαν στα 15 με 20 λεπτά”.
Όπως επισήμανε ο μάρτυρας τα μέτρα ασφαλείας στο υπαίθριο Λούνα Παρκ ήταν ανύπαρκτα. “Το παιχνίδι δεν ήταν δεμένο πουθενά, το τοίχωμα του πρέπει να έχει τρυπήσει από το καρουζέλ. Είχε ξεφουσκώσει. Δεν υπήρχε ασφάλεια, δεν υπήρχε τίποτα. Ένα σκοινί, μία περίφραξη, δεν υπήρχε, εγώ πίστευα ότι ήταν δεμένο. Τα στηρίγματα ήταν λάθος.
Εάν ήταν δεμένος ο κύλινδρος θα μπορούσε να είχε σταματήσει. Αν υπήρχαν άδειες θα το είχαν ελέγξει το παιχνίδι. Λειτουργούσε χωρίς άδεια. Η κόρη μου υπέστη θλάση στους πνεύμονες. Τώρα είναι καλά στην υγεία της”.
Τις ίδιες ακριβώς συνθήκες, υπό τις οποίες έλαβε χώρα, το ατύχημα περιέγραψε στην κατάθεση της και η μητέρα του 13χρονου αγοριού “Ξαφνικά φωνάζω στο σύζυγο Μιχάλη ένας αέρας και βλέπω την μπάλα να σηκώνεται ψηλά. έφυγε κάθετα λοξά και μετά έκανε πορεία ευθεία. Δεν στριφογύρισε καθόλου. Εκεί ήταν θανάσιμος τραυματισμός του παιδιού . όταν τον βγάλανε δεν είχε καν αισθήσεις, είχε γυρίσει η γλώσσα του. Η κόρη μου είναι καλά σήμερα.
Άκουσα τον μικρό που είπε στην κόρη μου “πρόσεξε, κρατήσου, μην πέσεις”. Είμαι κάθετη ότι πρέπει να είχαν ληφθεί μέτρα. Παρόμοια παιχνίδια έχουν δίκτυ ασφαλείας. Δε θα το σήκωνε σε τέτοιο ύψος. Δεν είχε καθόλου αέρα. Είχε ήλιο αρχικά”.
