Του Ηλία Χρυσικού*
Σήμερα, επέτειος της 16ης Οκτωβρίου, -ημέρα απελευθέρωσης της Κατερίνης-, σκέφτηκα να μοιραστώ τις σκέψεις μου…
Και αν οι ιστορικές μνήμες στεφανώσουν με την αθανασία πέντε – δέκα νεοέλληνες, ανάμεσά τους ασφαλώς συγκαταλέγεται και ο στρατηγός Μακρυγιάννης (1797 – 1867).
Πρόκειται για μία από τις αγνότερες και ηρωικότερες μορφές του ελληνικού θαύματος του 1821, μία ακέραιη, ανιδιοτελής και πολύπλευρη προσωπικότητα, πέρα ως πέρα Ελληνική, Ορθόδοξη και θετικά αξιολογημένη από κορυφαίους νεοέλληνες ιστορικούς και λογοτέχνες.
Σαν “χείμαρρος”, μιλάει κατευθείαν στην ψυχή, μας ταρακουνάει, μας εμψυχώνει, διότι ο ήρωας του σπαθιού και της πένας, έδωσε συγκλονιστικά μαθήματα ιστορίας με την “απελέκητη” γραφή του.
Στα παρακάτω απόσπασμα ο Μακρυγιάννης εκθέτει ορισμένες σκέψεις:
“…Εγώ την αλήθεια θα την πω γυμνή, απ΄ όλα αυτά καημένη πατρίδα, δεν θα σωθούνε τα δεινά σου, ότι σιδερώνουν την αρετή εκείνοι όπου σε κυβερνούσαν και σε κυβερνούν και τώρα κατατρέχουν το δίκαιον και την αλήθειαν…”
“…Ακολουθώντας να γράφω τα δυστυχήματα εναντίον της Πατρίδος και της Θρησκείας, όπου της προξενήθηκαν από την ανοησία μας και την ιδιοτέλειά μας, σημειώνω τα λάθη όλων και φτάνω ως σήμερα, όπου δεν θυσιάζουμε ποτέ την αρετὴ και τον πατριωτισμὸ και είμαστε σ΄ τούτη την άθλια κατάσταση και κινδυνεύουμε να χαθούμε”.
Τα Απομνημονεύματα, είναι η συγκλονιστική αλήθεια της ζωής του ίδιου του ήρωα, που τα διατυπώνει πάνω στο χαρτί, είναι ένας λόγος ζωντανός, “κοφτερός”, διαχρονικός και επίκαιρος όσο ποτέ.
Η κάθε λοιπόν πολιτική αιχμή του κειμένου, ο κατηγορητικός ή καταγγελτικός λόγος, η πικρία, η απογοήτευση, η δυσανασχέτηση, το αδιέξοδο, η αίσθηση πως βαδίζουμε στον γκρεμό…είναι η επιτακτική ανάγκη να μας προβληματίζει.
* Ο Ηλίας Χρυσικός είναι δημοσιογράφος – δ/ντης του ρ/σ Ενημέρωση Ν. Πιερίας 92,2 στα fm & αρθρογράφος του pierianews.gr
