Ίσως μιλούσαμε για την κορυφαία τενίστρια όλων των εποχών. Ίσως και όχι. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει. Στις 30 Απριλίου 1993, η 19χρονη – ήδη κάτοχος 8 Grand Slam τίτλων (!) – Monica Seles, έγινε το θύμα της μεγαλύτερης σύγχρονης τραγωδίας εντός των court, καθώς μαχαιρώθηκε κατά τη διάρκεια αγώνα της από φανατικό υποστηρικτή της Steffi Graf. Το συμβάν στοίχισε ολόκληρη την καριέρα της νεαρής Γιουγκοσλάβας, που είχε τραυματιστεί σοβαρά στη πλάτη της, αλλά ακόμα πιο σημαντικά ήταν τα ψυχικά τραύματά της. To History Corner “θυμάται” τη μέρα που το τένις έγινε φτωχότερο.
Είχε χαρακτηριστεί ως το παιδί θαύμα και όχι άδικα. Από τον Ιανουάριο του 1991 μέχρι τον Φεβρουάριο του 1993, η Monica Seles κέρδισε 22 τίτλους και συμμετείχε σε 33 τελικούς, από τα 34 τουρνουά που αγωνίστηκε! Είχε 159 νίκες και 12 ήττες (92,9% επιτυχία) και το απίστευτο ρεκόρ στα Grand Slam, 55-1 (98%)! Από το Αυστραλιανό Όπεν του 1991 και έπειτα, ηττήθηκε μόλις μια φορά σε Major διοργάνωση, στον τελικό του Wimbledon του 1991.
Oι αρχαιότερες Martina Navratilova και Steffi Graf είχαν ήδη υποκλιθεί στην ανωτερότητα της, αφού μόλις από τα 17 της χρόνια είχε ανεβεί στο Νο1 του κόσμου. Από τον Μάρτιο του 1991 μέχρι τον Ιούνιο του 1993 πέρασαν 119 εβδομάδες, και η Seles ήταν στην κορυφή τις 113 από αυτές!
Toν Ιανουάριο του 1993 η Monica Seles κατέκτησε το 8ο Grand Slam τίτλο της στη Μελβούρνη. Στον τελικό του Αustralian Open, νίκησε τη Steffi Graf με 4-6, 6-3, 6-2.
Η μέρα που δε θα ξεχάσει ποτέ η Seles – αλλά και κανείς “βετεράνος” φίλος του τένις – ήταν η 30η Απριλίου 1993. Η 19χρονη Γιουγκοσλάβα έπαιζε με την Magdalena Maleeva, στα πλαίσια των προημιτελικών του Citizen Cup στο Αμβούργο. Η Seles είχε το προβάδισμα με 6-4, 4-3, όταν ένας φίλαθλος κατάφερε να περάσει απαρατήρητος στον αγωνιστικό χώρο και να τη μαχαιρώσει στην πλάτη.
“Θυμάμαι ότι καθόμουν στην καρέκλα μου και ξαφνικά ένιωσα έναν έντονο πόνο”, είχε δηλώσει η Seles. “Ένιωσα κάτι στο σώμα μου. Τότε γύρισα πίσω και συνειδητοποίησα τι είχε συμβεί.”
Η Seles καθόταν στην καρέκλα της κατά τη διάρκεια του συμβάντος και δεν κατάλαβε αμέσως τι είχε συμβεί, έχοντας περάσει και ένα μικρό σοκ. Οι άνδρες της ασφάλειας αλλά και οι θεατές που βρισκόντουσαν κοντά έσπευσαν να αφοπλίσουν τον άνδρα και να τον ακινητοποιήσουν, ωστόσο ήταν πολύ αργά. Σε δευτερόλεπτα η Seles κατέρρευσε στο court και μεταφέρθηκε άμεσα στο νοσοκομείο.
Όσον αφορά τον δράστη, αρχικά ορισμένοι σύνδεσαν την επίθεσή του με τις απειλές κατά της ζωής της Seles, που είχαν γίνει νωρίτερα από Κροάτες εθνικιστές. Σύντομα η υπόθεση έγινε σαφής, αφού ο εγκληματίας ήταν ένας Γερμανός, ονόματι Gunter Parche, φανατικός υποστηρικτής της Graf. Ο Parche ήταν ψυχικά άρρωστος, ένας άνεργος τορναδόρος που λάτρευε την Graf και ήθελε να βγάλει τη Seles εκτός ανταγωνισμού.
“Δεν ήθελα να τη σκοτώσω. Ήθελα απλώς να την τραυματίσω ελαφρά, ώστε να μην μπορεί να παίζει για μια-δυο εβδομάδες”, είχε πει χαρακτηριστικά. Τα ψυχολογικά προβλήματα του Parche και η απολογία του στο δικαστήριο λειτούργησαν ως ελαφρυντικά και ο Γερμανός τιμωρήθηκε με δυο χρόνια φυλάκιση με αναστολή. Ουσιαστικά αφέθηκε ελεύθερος την ίδια μέρα και απλώς μπήκε σε ειδικό πρόγραμμα παρακολούθησης.
“Αυτό που φαίνεται να ξεχνά ο κόσμος είναι ότι αυτός ο άνθρωπος με μαχαίρωσε εσκεμμένα και δεν τιμωρήθηκε ούτε στο ελάχιστο. Δεν αισθάνομαι άνετα να γυρίσω εκεί. Δεν βλέπω κάτι τέτοιο να γίνεται”, είχε πει τότε η Seles, που έδωσε τη δική της μάχη για να αυξηθούν τα μέτρα ασφαλείας στα γήπεδα.
H Monica Seles μιλάει για τη χειρότερη εμπειρία της ζωής της:
Τελικά η Seles στάθηκε τυχερή στην ατυχία της και ο τραυματισμός της δεν ήταν τόσο σοβαρός όσο αναμενόταν. Για την ακρίβεια ένας μήνας ήταν αρκετός για να ξεπεράσει τη μυϊκή ρήξη που είχε και θεωρητικά θα ήταν έτοιμη να επιστρέψει στα courts. Το κόστος όμως ήταν πολύ μεγαλύτερο, καθώς η Σέρβα τενίστρια είχε αθεράπευτα ψυχικά τραύματα.
Η απουσία της από τα courts ξεπέρασε τα δυο χρόνια, αφού επέστρεψε τον Αύγουστο του 1995. Βέβαια δε θα μπορούσε να έκανε εντυπωσιακότερο come back, κερδίζοντας με το καλημέρα τον τίτλο στο Canadian Open (σήμερα Rogers Cup), χωρίς να χάσει σετ. Μπορεί να μην ήταν ούτε 22 και η επιστροφή της να ήταν ελπιδοφόρα, όμως το “φαινόμενο Seles” στην πραγματικότητα δεν επέστρεψε ποτέ.
“Φοβόμουν να βγω από το σπίτι μου είτε είχε σκοτάδι έξω, είτε όχι. Ολοκληρωτική κατάθλιψη. Το μόνο που έκανα ήταν να ξαναζούσα αυτή τη στιγμή.”
Η Seles δεν πήγε ποτέ ξανά στη Γερμανία και συνήθως τερμάτιζε πίσω από τη Graf στα τουρνουά που έπαιζε. Η Γερμανίδα κέρδισε 6 Slams όσο απουσίαζε από το tour η Seles, ενώ συνέχισε την κυριαρχία της και μετά την επιστροφή της, ολοκληρώνοντας την καριέρα της με 22 Majors, 107 τίτλους και 377 εβδομάδες στο Νο1 της παγκόσμιας κατάταξης.
Αντίθετα η Seles πέρασε την πιο παραγωγική της ηλικία κερδίζοντας μόλις ένα Grand Slam, στη Μελβούρνη το 1996. Από την επιστροφή της και έπειτα κέρδισε 21 τίτλους, 11 λιγότερους (32) από όσους είχε κερδίσει μέχρι τα 19 της. Το 2003 ήρθε ένας τραυματισμός στο πόδι για να “τελειώσει” ουσιαστικά την καριέρα της. Στο Roland Garros του ίδιου έτους έδωσε τον τελευταίο επίσημο αγώνα της κόντρα στη Nadia Petrova, αλλά εγκατέλειψε επίσημα την ενεργό δράση 5 χρόνια αργότερα, στις 14 Φεβρουαρίου 2008.
Ντοκυμαντέρ της σειράς “Only at the open” για τη Monica Seles:
tennisnews.gr/history corner
