Ο νεοφιλελευθερισμός του κ. Μητσοτάκη

384

Του Δημήτρη Ζησιμόπουλου,

Ο νεοφιλελευθερισμός είναι η μορφή διακυβέρνησης που έχει επιλέξει η Κυβέρνηση Μητσοτάκη εν μέσω κοροναϊού για να περνά τις αντιλαικές της πολιτικές. Μέτρα εκτός δημοκρατικού διαλόγου και διαβούλευσης. Ακολουθεί η καταστολή και η κρατική βία. Γι’ αυτό και δεν ενισχύεται η Δημόσια Υγεία, η Δημόσια Παιδεία, η Δημόσια Συγκοινωνία. Η πολιτική τους περνά μέσα από τα Πέτσινα ΜΜΕ και από κοντά οι μίζες και οι εξοπλιστικές δαπάνες  ενός χρεοκοπημένου Κράτους το οποίο απλώς υποκρίνεται ότι δεν το ξέρει.

«Ποταμίσιοι», « Εκσυχρονιστές» του πάλαι ποτέ σημιτικού ΠΑΣΟΚ καθορίζουν πλέον σε σημαντικό βαθμό την κυβερνητική πολιτική, επιβάλλοντας μια νεοφιλελεύθερη ατζέντα σε ένα κόμμα που πυρήνας της ιδεολογίας του ήταν η «λαϊκή δεξιά». Άλλα επιβάλλει η ηγετική του πυραμίδα άλλα επιθυμεί η κομματική του βάση.

Μέχρι στην ιδιωτικοποίηση των λαϊκών αγορών έφθασαν(!!). Με το νομοσχέδιο που ετοιμάζει η Κυβέρνηση  δίνει τη διαχείριση των λαϊκών αγορών σε ιδιώτες ( ΣΔΙΤ) και επιτρέπει σε νομικά πρόσωπα ( εταιρείες) να αδειοδοτούνται και να συμμετέχουν στις λαϊκές αγορές και να δικαιούνται το 5% των θέσεων κάθε λαϊκής αγοράς. Ορίζει τον πλειστηριασμό των θέσεων και βγάζει κάθε 3 χρόνια στο σφυρί τις θέσεις, εμπλέκει τους δήμους να γνωμοδοτούν για τον καθορισμό του ύψους του ανταποδοτικού τέλους προς τον φορέα διαχείρισης.

Συγχρόνως καταβάλλει προσπάθεια να καταργηθεί από το παράθυρο το άρθρο 16 του Συντάγματος, βάζοντας από την πόρτα τα επί πληρωμή πτυχία, με το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας το οποίο εξισώνει τους τίτλους των ιδιωτικών κολλεγίων με αυτούς των δημόσιων Πανεπιστημίων. Ο Κ. Μητσοτάκης κάλεσε τους βουλευτές του « να σπάσουν τα ταμπού των ιδεολογιών και να κάνουν ένα μεγάλο άλμα στο μέλλον». Ώστε λοιπόν ταμπού η δημόσια παιδεία και άλμα στο μέλλον τα ιδιωτικά πτυχία!! Κάτω από την ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού σχεδιάζεται και υλοποιείται μια εκπαιδευτική πολιτική σύμφωνα με την οποία το σχολείο λειτουργεί με τα βασικά χαρακτηριστικά μιας ανταγωνιστικής επιχείρησης, μετατρέποντας ουσιαστικά την γνώση σε εμπόρευμα. Όλα μετριούνται .Η γνώση κατέχεται και ελέγχεται, αγοράζεται και πωλείται. Οι μαθητές και οι γονείς, αντιμετωπίζονται ως « καταναλωτές» και ως «πελάτες». Η παιδεία εμπόρευμα λοιπόν. Όμως η Παιδεία δεν είναι εμπόρευμα αλλά κοινωνικό δικαίωμα και κοινωνική ανάγκη( όπως άλλωστε και η Υγεία) και αφού δεν είναι εμπόρευμα δεν μπορεί να επιτραπεί  στον γενικό παραγωγό εμπορευμάτων που είναι το κεφάλαιο, να την παράγει. Να την πουλάει και γενικά να την πάρει  στα χέρια του. Δεν μπορεί δηλαδή αυτό που λέγεται κεφάλαιο να αναλάβει τόσο ψηλά και ζωτικά κοινωνικά καθήκοντα όπως είναι η πνευματική διαμόρφωση και η σωματική υγεία των πολιτών. Τα καθήκοντα αυτά πρέπει  να τα αναλαμβάνει το Κράτος.

Αλήθεια με ποιο εισόδημα οι Έλληνες θα σπουδάζουν τα παιδιά τους στα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια, θα ψωνίζουν από τις μονοπωλιακές εταιρείες, θα προστρέχουν στην Ιδιωτική Υγεία? Το 39,85% του Ελληνικού λαού που ψήφισε ΝΔ αυτήν την πολιτική ήθελε?

Ζούμε ένα κρεσέντο νεοφιλελευθερισμού. Ο κ. Μητσοτάκης επιβάλλει τα σχέδιά του για ένα ασφαλιστικό Πινοσέτ, υπόσχεται την παράδοση της  υγείας σε ιδιωτικά συμφέροντα και κλινικάρχες, την παράδοση των Πανεπιστημίων σε μάνατζερ, την παράδοση των λαϊκών αγορών στις εταιρείες, των παράδοση των πάντων στο κερδοσκοπικό κεφάλαιο. Οι πολίτες ζουν την κατάρρευση και την κρίση που έφερε η ΝΔ. Αντιλαμβάνονται  για ποιων τα συμφέροντα εργάζεται ο κ. Μητσοτάκης. Καταλαβαίνουν ότι το πρόγραμμά του θα το ζήλευε και το ΔΝΤ. Δεν θα του κάνουν τη χάρη.