Ο 62χρονος Νίκος μας, δυστυχώς έχασε την μάχη και “έφυγε” από κοντά μας σκορπώντας θλίψη.
Είναι στιγμές που οι λέξεις είναι λίγες και τόσο μικρές για να περιγράψουν την αξία ενός ανθρώπου.
Είναι λίγες για να περιγράψουν την προσωπικότητα, το χαρακτήρα, τα προτερήματα που έκρυβε η ψυχή του.
Ειδικά τη στιγμή της απώλειας τα λόγια δεν χωρούν σε λέξεις, με τη θλίψη και το πόνο να σκεπάζει τα πάντα.
Κάπως έτσι διαμορφώθηκε το κλίμα στην είδηση του θανάτου του Νίκου Φιλιππίδη οικογενειακός μας Φίλος από το Νέο Κεραμίδι Πιερίας, ο οποίος από την περασμένη Κυριακή δεν είναι κοντά μας και η ψυχή του ξεκίνησε το μεγάλο “ταξίδι” στην αιωνιότητα.
“Έφυγε” χωρίς επιστροφή για τη γειτονιά των Αγγέλων, όπου θα μας παρατηρεί και θα γελά από ψηλά.
Είναι εξαιρετικά πολύ δύσκολο για μένα, να συνειδητοποιήσω ότι ο Νίκος δεν είναι κοντά μας, “έφυγε” μετά από μια σύντομη μάχη υγείας που έδωσε νοσηλευόμενος στο νοσοκομείο
“Γ. Γενημματάς” της Θεσ/νίκης.
Δεν δείλιασε στη μοίρα, δεν “γονάτισε” στο χάρο που τον “έγνεφε” και τον “χαμογελούσε”, αναζητώντας τον χαμογελαστό την ψυχή του.
Στεκόταν ίσος και αντιμέτωπος, αγωνιζόμενος και χαμογελαστός, χωρίς να δείχνει σημάδια υποχώρησης. Έδωσε τη δική του μάχη, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να τον κερδίσει.
Όλοι εμείς που γνωρίζαμε τον Νίκο, οι χωριανοί του και οι φίλοι του, οι δικοί του άνθρωποι, θα έχουμε πολλά να θυμόμαστε.
Το αστείρευτό του χαμόγελό, την απέραντη καλοσύνη που μας “σκέπαζε”, την έντονη διάθεσή του, τα αστεία του και το χιούμορ που υπήρξαν πηγαία.
“Τη ζωή πρέπει να την χαίρεσαι Ηλία και να την γλεντάς. Ακόμη κι όταν χτυπιέσαι από τη ζωή δεν πρέπει να την υποτιμάς. Και τα καλά δεχούμενα και τα καλά παραδεχούμενα, μου είχε πει σε μια κατ’ ιδίαν συνάντηση.
Και ο Νίκος ήξερε να αντιμετωπίζει τη ζωή. Δεχόταν με τον ίδιο τρόπο τα καλά και τα κακά της ζωής, με χαμόγελο, με διάθεση και χιούμορ.
Όπως ήταν γελαστός και καλοσυνάτος στη ζωή, αντιμετώπισε τις χαρές και τις λύπες που ήρθαν στη ζωή του, έτσι χαμογελαστός “έφυγε”.
Πριν όμως φύγει από την ζωή, άφησε την δική του παρακαταθήκη. Άφησε πίσω παιδιά και εγγόνια, που πήραν πολλά από τον ίδιο και το χαρακτήρα του. Τη μεγάλη του καρδιά που είχε για τους ισχυρούς και τους αδυνάτους, χωρίς να ξεχωρίζει.
Για τους κατοίκους κάθε ηλικίας που ήξερε να τους πειράζει και να τους αστειεύεται. Αφήνει πίσω την σύζυγό του Ελένη που τόσο αγάπησε και ήταν δίπλα του.
Σήμερα Πέμπτη στις 15:00 το απόγευμα θα τον αποχαιρετήσουμε στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Ν. Κεραμιδίου, όπου θα τελεστεί η νεκρώσιμος Ακολουθία, για να οδηγηθεί αργότερα στην τελευταία του κατοικία, αναπαυόμενος στα χώματα του χωριού που τόσο αγάπησε.
Καλό Παράδεισο Φίλε Νίκο και μην ξεχνάς από εκεί ψηλά… να μας χαμογελάς γιατί το έχουμε όλοι ανάγκη.
Ηλίας Χρυσικός
