Κοίτα που φτάσαμε…

326

Του Ηλία Χρυσικού*

Κάθε φορά που πλησιάζουν Χριστούγεννα, μας πιάνει μια ανεξήγητη προσμονή, επειδή οι Άγιες μέρες “κουβαλούν” την πατρίδα μας, το νόστο μας και έχουν μαζί τους ακέραια και άφθαρτα τα όνειρα της παιδικής μας ηλικίας, της πραγματικής μας Πατρίδας.

Δυστυχώς, τα παιδιά φέτος δεν θα μπορέσουν να πούνε τα κάλαντα -λόγω απαγορευτικού- και να “οργανώσουν” με την παρέα τους στις γειτονιές με τα τρίγωνα. Μπορούν όμως να τα πουν τα κάλαντα διαδικτυακά, με ομαδική κλήση, να συναντηθούν στον υπολογιστή με φίλους και ξαδέρφια, για να τα ψάλλουν -τα κάλαντα- σε συγγενείς. Όσο γι΄ εμάς τους μεγαλύτερους, μπορούμε ν΄ αναζητήσουμε αυτό που μας ταιριάζει.

Φέτος, κάποιοι θα βάλουν τα γιορτινά τους και μ΄ ένα ποτό στο χέρι, θα απολαύσουν το όποιο “θέαμα” από τον καναπέ, χωρίς κάποιος διπλανός να αποσπά την προσοχή με ομιλίες, ή επειδή θέλει να σηκωθεί για να περάσει.

Κάποιοι άλλοι πάλι, θα μαζέψουν τα έπιπλα του σαλονιού στην άκρη του σαλονιού και θα χορέψουν μόνοι τους, παρακολουθώντας live streaming τη συναυλία αγαπημένων καλλιτεχνών.

Ίσως κάποιοι από εμάς επιλέξουν κάποια ταινία, -που αν δεν μας πιάσει ο ύπνος θα την παρακολουθήσουμε-, χωρίς ανησυχία από το αν δίπλα μας κάθεται μία οικογένεια με μικρά παιδιά που κάνουν φασαρία και σκορπίζουν ποπ κορν, ή πατατάκια.

Και επειδή θα “κυριαρχήσουν” οι αναμνήσεις των αγαπημένων ανθρώπων που θα απουσιάζουν από το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, αν πάλι, αν κάποιοι θελήσουν να καθίσουν στο στολισμένο τραπέζι με πολύ αγάπη από τους ίδιους, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η γαλοπούλα θα είναι φέτος μικρότερη, καθώς οι καλεσμένοι θα είναι λιγότεροι και αφού η όρεξη δεν θα υπάρχει…

Με πιτζάμες και παντόφλες, ή όπως αλλιώς αρέσει στον καθένα μας, αραχτοί στον καναπέ, ή στην πολυθρόνα με τις σκέψεις στα παιδιά μας και τα εγγόνια μας και χωρίς κάποια υποχρέωση, θα προσπαθούμε να χαλαρώσουμε ακούγοντας μουσική, παρέα με ένα βιβλίο, το laptop, το τάμπλετ, το κινητό, ή επικοινωνώντας με φίλους και γνωστούς.

Φέτος Φίλοι μου, δεν θα υπάρχει δικαιολογία ότι: “έτρεχα και δεν πρόλαβα”, διότι εκτός από το τηλέφωνο υπάρχουν το skype, οι βιντεοκλήσεις και διάφοροι άλλοι τρόποι οπτικής επικοινωνίας, ώστε να νιώσουμε κοντά σε γνωστούς και φίλους.

Και τέλος, με τη φαντασία μας, ας ονειρευτούμε τα μελλοντικά, τα κοντινά, ή μακρινά τα ταξίδια και τις αποδράσεις που αρέσουν σε όλους.

Ας αρκεστούμε στα διαδικτυακά ταξίδια και ας σχεδιάσουμε τα επόμενα. Σήμερα, δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα θλίβομαι, αναρωτιέμαι και μονολογώ:

“Κοίτα που φτάσαμε. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο”.

Καλά Χριστούγεννα Φίλοι μου !!!

 

* Ο Ηλίας Χρυσικός είναι δημοσιογράφος – δ/ντης του ρ/σ Ενημέρωση 92,2 fm Ν. Πιερίας & αρθρογράφος του pierianews.gr