Φόβος για την κρίση; η απλά… μια κρίση πανικού

646

Του Άγγελου Μάνου

Αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω μπορεί να σας φανούν  λίγο… μακάβρια, όμως είναι η σκληρή πραγματικότητα που όλοι ζούμε καθημερινά αλλά δεν θέλουμε να την αποδεχτούμε.

Από το πρωί που ξυπνάμε έως το βράδυ που ξανά πέφτουμε για ύπνο, βομβαρδιζόμαστε στην κυριολεξία από άσχημες ειδήσεις είτε είναι φυσικές καταστροφές, είτε είναι πόλεμοι, είτε είναι πείνα, είτε είναι ανεργία, επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη, δεκάδες χιλιάδες νέοι φεύγουν στο εξωτερικό για ένα καλύτερο αύριο και έχει χαθεί το αίσθημα αισιοδοξίας και προπάντων το αίσθημα ότι είμαστε δυνατοί και μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Έχουμε εκμοντερνίσει τα πάντα και θεωρούμε ότι το να είναι κάποιος εργάτης της γης είναι κάτι υποτιμητικό! Ας δούμε όμως με λίγα Απλά λόγια Το ποσό υποτιμητικό είναι…

Αναμφισβήτητα διανύουμε καιρούς πρωτόγνωρους για την ανθρωπότητα και είναι απόλυτα φυσιολογικό κάποιοι από μας να μην γνωρίζουμε πως να τους διαχειριστούμε. Μας προκαλεί πολλές φορές φόβο και τρόμο θα έλεγα. Ας αναρωτηθούμε όμως, είναι υπαρκτός ο φόβος; τι ακριβώς είναι αυτό που φοβόμαστε; φοβόμαστε το αύριο; φοβόμαστε να επενδύσουμε για το μέλλον; φοβόμαστε….να ζήσουμε; Εντάξει ας το πάρουμε απόφαση ότι δεν γίναμε όλοι ούτε ο αστροναύτης που ονειρευόμασταν παιδιά ούτε γιατρός ούτε δικηγόρος. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχουμε αποτύχει στη ζωή μας.

Είμαστε εγκλωβισμένοι σε μία πνευματική στενότητα…

Κανείς δεν είναι αποτυχημένος! αποτυχημένος μπορεί να θεωρηθεί κάποιος που έχει παραιτηθεί και έχει σταματήσει να προσπαθεί για οτιδήποτε.

Είναι αρχέγονο ένστικτο όλων μας να εξελισσόμαστε.

Όμως αν αναλογιστούμε λίγο ότι από την αρχή της εμφάνισης του ανθρώπου στον πλανήτη έως τώρα η εξέλιξη στηριζόταν πάντα στον πρωτογενή τομέα, τι θα μπορούσε λοιπόν να αλλάξει τώρα; ποια διαφορετική δύναμη θα ήταν αρκετή να συνεχιστεί η εξέλιξη;

η απάντηση είναι ….. καμία άλλη!

Και εσύ φίλε μου αναγνώστη, Αν ψάξεις τις ρίζες σου στο γενεαλογικό σου δέντρο θα ανακαλύψεις ότι προέρχεσαι από μία οικογένεια που ήταν εργάτες της γης κάποτε.

Είναι επιτακτική Η ανάγκη για στήριξη όλων μας στον πρωτογενή τομέα είτε ως παραγωγός είτε ως καταναλωτής για να έχουμε το αποτέλεσμα που όλοι θέλουμε δηλαδή την εξέλιξη.

Πώς όμως μπορεί να γίνει αυτό;

Με την κατανάλωση των ελληνικών προϊόντων! φυσικά όταν αυξάνεται η ζήτηση ενός προϊόντος αντίστοιχα αυξάνεται η παραγωγή του.

Αυτό δημιουργεί αύξηση των θέσεων εργασίας στη συγκεκριμένη επιχείρηση η οποία το παράγει, έτσι τονώνεται η απασχόληση τόσο στον πρωτογενή όσο και στο δευτερογενή τομέα της οικονομίας.

Ευκαιρίες Θα υπάρξουν. Κυρίως σε παραδοσιακούς αλλά και σε άλλους κλάδους. το πόσες όμως επιχειρήσεις και ποιες θα τον αξιοποιήσουν είναι αβέβαιο…

Από την επιτυχή προσαρμογή των επιχειρήσεων στα νέα δεδομένα θα κριθεί τελικά η Διεθνής ανταγωνιστικότητα της χώρας. Δηλαδή το κατά πόσο ελληνικά προϊόντα και υπηρεσίες θα υπάρχουν στις ανοιχτές αγορές.

Παράλληλα μία άμεση λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος θα ήταν η δημιουργία μικρών καταστημάτων ανά τόπους, τα οποία θα προσφέρουν αποκλειστικά προϊόντα από Έλληνες παραγωγούς και προϊόντα οικοτεχνίας.

Αυτά τα καταστήματα μπορούν να αποτελούνται, είτε από μικρές ομάδες παραγωγών είτε από κάποιους συνεταιρισμούς (που μπορεί να περιέχουν και μη παραγωγούς σχετικά με τα προϊόντα οικοτεχνίας)

Επίσης μία καλή λύση για την προώθηση των προϊόντων και για την προώθηση του τουρισμού στη χώρα μας θα ήταν και η “υιοθεσία γης“… Αλλά αυτό θα το πούμε κάποια άλλη στιγμή….

μείνετε δυνατοί, στηρίξτε την ελληνική γη και τα ελληνικά προϊόντα, να χαμογελάτε πιο συχνά και όλα θα πάνε καλά.
Ασφαλώς είμαι στην διάθεση να λύσω με επιχειρήματα, όποια απορία σας δημιουργήθηκε από το παραπάνω κείμενο και γιατί όχι…. να δεχτώ και τις συμβουλές σάς.

Επικοινωνία: [email protected]
https://www.facebook.com/profile.php?id=100045849292117

με εκτίμηση: Μάνος Γ. Άγγελος

Ελ. Επαγγελματίας- Ελαιοκόμος