Λειτούργημα η Πολιτική ;

Ίσως σε ένα άρθρο να μην χωράνε όλες οι σκέψεις μου. Κάποιοι…επιμένουν ότι η πολιτική είναι λειτούργημα.

Όμως, το ότι θα έπρεπε να είναι λειτούργημα η πολιτική, δεν διαφωνεί κανείς.

Στην αρχαία Ελλάδα, ο Περικλής χαρακτηρίζει “άχρηστους” όσους δεν ασχολούνται με τα κοινά και την πολιτική κατάσταση του τόπου τους.

Στη σημερινή εποχή και με την απαξίωση που δέχεται η πολιτική -από μεγάλη μερίδα των πολιτών-, ποια είναι η δική σας άποψη, για όσους δεν ασχολούνται με τα κοινά;

Οφείλει ο συνειδητοποιημένος πολίτης να συμμετέχει ενεργά στα ζητήματα του τόπου του; Είναι πράγματι “άχρηστος” στο κοινωνικό σύνολο, όταν δεν συμμετέχει σ’ αυτά;

Έτσι, συχνά – πυκνά βρίσκομαι μπροστά σε ερωτήματα πολιτών – ακροατών, που ζητούν απαντήσεις σε γεγονότα.

Στα περισσότερα απαντώ κατά την πεποίθησή μου και την άποψή μου.

Πιστεύω, ακράδαντα, ότι στον πολιτικό στίβο και στις αυτοδιοικήσεις, ότι υπάρχουν και ακέραιοι άνθρωποι, που λειτουργούν με αρχές και αξίες.

Η άποψή μου είναι ότι όλοι αυτοί, έχουν να αντιπαλέψουν τις περισσότερες φορές, με τον λαϊκισμό συναδέλφων τους, το χαΐδεμα αυτιών, την ζηλοφθονία, τις ίντριγκες, την λασπολογία και δυστυχώς, -στη μάχη αυτή πολλές φορές-, είτε βγαίνουν ηττημένοι, είτε καταδικάζονται στην αφάνεια, αφού δεν ενισχύονται ιδιαίτερα, για να αποκτήσουν δύναμη.

Τα προηγούμενα χρόνια, κάποιοι πολιτικοί ή μάλλον πολιτικάντηδες, -στην αυτοδιοίκηση αλλά και στην κεντρική πολιτική σκηνή, “γαντζωμένοι” στην εξουσία, επιμένουν να κάνουν το άσπρο – μαύρο.

Η αρχή του τέλους δυστυχώς ξεκινάει όταν υποτιμήσεις τους αντιπάλους σου. Tο να τους “ταΐζεις”, βαφτίζοντας το κρέας – ψάρι και πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες, δεν κάνει τίποτα άλλο από το να υποτιμάς, βαθιά, ουσιαστικά, ατομικά και συλλογικά, ένα ολόκληρο έθνος , που αργά ή γρήγορα θα ξεσηκωθεί.

Τα προβλήματα της χώρας μας τεράστια. Η ελπίδα που προσδοκούν οι πολίτες, γίνεται θυμός και απογοήτευση.

Και ίσως θα πρέπει πολιτικοί μας, -με υπευθυνότητα-, μας εξηγήσουν την κατάσταση που πραγματικά βρισκόμαστε ως έθνος σήμερα.

Μπορεί να υπάρχουν διαφορές μεταξύ μας, αλλά υπάρχουν ακόμη στοιχεία που μας κάνουν ως Έλληνες να ξεχωρίζουμε και αναδεικνύουν ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι.

Δυστυχώς όμως, -ακόμα και σήμερα-, υπάρχουν και κάποιοι που έχουν το θράσος να επαναλαμβάνουν την ίδια τυχοδιωκτική πολιτική, στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε και που οι ζωές τόσων ανθρώπων έχουν γυρίσει ανάποδα.

Τελικά αναρωτιέμαι αν το έχουν τερματίσει… Έχω δίκαιο, άδικο;