Συγκίνηση και αισιοδοξία στον εορτασμό των Φώτων στο Τάρπον Σπρινγκς

218

O Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος πλάι στον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Οποιος το έχει επισκεφθεί, ξέρει πως το Τάρπον Σπρινγκς είναι σαν να έχει ξεκολλήσει ένα κομμάτι από το Αιγαίο που πέρασε τη Μεσόγειο και τον Ατλαντικό, για να κολλήσει στη Φλόριντα. Η αίσθηση ότι βρίσκεσαι στην Ελλάδα είναι ισχυρότατη, η ελληνική συνείδηση του πληθυσμού παραμένει ακέραια, περισσότερο από ό,τι στους κατοίκους των αμερικανικών μητροπόλεων που συναντιούνται την Κυριακή στην εκκλησία και στις μεγάλες γιορτές. Το Τάρπον Σπρινγκς είναι σαν φυσαλίδα σε μια περιοχή με κυρίαρχο το λατινοαμερικανικό άρωμα, που κρατά τα δικά της ήθη και έθιμα, τους δικούς της ρυθμούς.


Ισως η πιο τρυφερή φωτογραφία στη μέχρι τώρα θητεία του.

Από θρησκευτικής άποψης, είναι το μέρος όπου οι εκάστοτε Αρχιεπίσκοποι Αμερικής αισθάνονται, ίσως, περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, την αγάπη του ποιμνίου. Από τον Αθηναγόρα μέχρι τον Ιάκωβο και τον Δημήτριο, η υποδοχή γινόταν πάντα σε κλίμα μεγάλης συγκίνησης και θέρμης. Το 2006, χιλιάδες ομογενείς ταξίδεψαν από διάφορα μέρη των ΗΠΑ στο Τάρπον Σπρινγκς για να δουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη να χοροστατεί στον αγιασμό των υδάτων, στα Φώτα. Το ίδιο συνέβη, βέβαια, και με τον Ελπιδοφόρο, που απολαμβάνει τεράστια δημοφιλία. Μετά την τελετή της ενθρόνισής του, το καλοκαίρι του 2019, πήγε στη Φλόριντα για τα πρώτα του Θεοφάνια ως επικεφαλής της Ορθόδοξης Εκκλησίας στις ΗΠΑ.

Η χαρά για τους κατοίκους ήταν διπλή, καθώς, έπειτα από 98 έτη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έγινε ο δεύτερος πρωθυπουργός που έδωσε το «παρών» στον εορτασμό. Προηγήθηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος έδινε πάντοτε στη διασπορά την αξία που της αναλογούσε. Πάντως, ύστερα από πολλά χρόνια, κατά τα οποία ο ελληνισμός της Αμερικής πέρασε μεγάλη απογοήτευση με τη μητέρα Ελλάδα, λόγω  της οικονομικής κρίσης, διαφαίνεται ξανά μια αισιοδοξία και μια υπερηφάνεια στους ομογενείς. Οχι μόνο γυρίσαμε σελίδα. Αλλάξαμε κεφάλαιο.


Παλιά καρτ ποστάλ με θέμα τον εορτασμό των Φώτων στη Φλόριντα.

Η ελληνική παρουσία στο Τάρπον Σπρινγκς ξεκίνησε στις αρχές του 20ού αιώνα. Ηδη από το 1890, η κωμόπολη είχε ψυχανεμιστεί ότι το μέλλον της θα συνδεόταν με τη σπογγαλιεία. Οι καλύτεροι βουτηχτάδες στον κόσμο ήταν οι Ελληνες. Ο Γιάννης Κόκκορης από το Λεωνίδιο ήταν εκείνος που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ομαδική μετανάστευση. Πρώτα ήρθαν οι Υδραίοι και μετά οι Δωδεκανήσιοι, για να φτιάξουν μια πόλη δίπλα στο νερό, που έγινε η παγκόσμια πρωτεύουσα των σφουγγαριών. Ταυτόχρονα, έγινε και μια κοιτίδα της ομογένειας που ξεχώριζε από τις άλλες, χάρη στην πυκνότητα του ελληνικού στοιχείου αλλά και την εορτή των Θεοφανίων, που ταυτίστηκε με το Τάρπον Σπρινγκς και το Σπρινγκ Μπαγιού.

Πηγή: kathimerini.gr