* Του Ηλία Χρυσικού
Οι Έλληνες ήταν εκ φύσεως υπερήφανος λαός, στέκονταν αγέρωχοι, κοίταζαν ψηλά κατάματα τον ήλιο, δεν έσκυβαν το κεφάλι, ούτε τρόμαζαν μπροστά στις δυσκολίες. Δυστυχώς όμως σήμερα, η αποχαύνωση του καναπέ και της τηλεόρασης, μας οδήγησε στο σημερινό τέλμα, να στεκόμαστε άβουλοι, απαθείς και νωχελικοί, λες και έχουμε πέσει σε έναν μόνιμο λήθαργο.
Η κοινωνία πεινά, οι άνεργοι πολλαπλασιάζονται όπως και οι επαίτες στους δρόμους των πόλεων, τα καλύτερα μυαλά της χώρας δραπετεύουν στο εξωτερικό, οι επιχειρήσεις κλείνουν και τα λουκέτα αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Φυσικά όλη αυτή η κατάσταση, δεν μας τιμά καθόλου ως Έλληνες, δηλ. ν΄ αναμένουμε με τα χέρια απλωμένα και νομίζω ότι είναι πλέον ώρα για περισυλλογή και αφύπνιση.
Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να δράσουμε με προθυμία, να εργαστούμε όλοι μαζί συλλογικά, να παραμερίσουμε τις όποιες διαφορές, -που μας διαιρούν- και που μας ομαδοποιούν. Και κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι, ότι ο κάθε λαός είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για την τύχη του και τις ιστορικές του παρακαταθήκες.
Μπροστά λοιπόν στα αδιέξοδα, δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να μένουμε με τα χέρια σταυρωμένα και να ζητιανεύουμε τα ψίχουλα της τυχόν φιλανθρωπίας των εταίρων μας. Ίσως… να πιστεύουμε σε κάποιο “θαύμα”, σε μια ξαφνική αφύπνιση των περισσότερων Ελλήνων, αλλά θέλω να πιστεύω ότι, το επόμενο διάστημα θα δούμε, σε κάθε σπίτι, σε κάθε χωριό, σε κάθε πόλη, ενωμένους Έλληνες, σε μια κοινή προσπάθεια. Αναρωτιέμαι όμως, αν θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από τα “σκλαβοπάζαρα”, μέσα στα οποία γίνονται οι πιο μεγάλες ακούσιες η εκούσιες αγοραπωλησίες συνειδήσεων, που πάση θυσία πρέπει να οικοδομήσουμε μια δίκαιη, ευνομούμενη κοινωνία.
Θέλω ολόψυχα, στις μέρες που έρχονται, να βρούμε έναν εξάντα (γωνιομετρικό όργανο), που θα μας οδηγήσει σωστά στο “νησί των Φαιάκων” και να μη μείνουμε “ακυβέρνητοι ναυαγοί”, που θα μας τρώνε οι “Λαιστρυγόνες”και οι “μονόφθαλμοι” στην κυριολεξία από πολιτικούς, θρησκευτικούς και λοιπούς “κύκλωπες”…
Πιστεύω ότι όλοι θέλουμε μια κοινωνία -με τις δυνάμεις που διαθέτουμε- που δεν θα είναι ανέφικτη, αρκεί βέβαια αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία, να γνωρίζουν τις πραγματικές αρετές αυτού του λαού και όχι μόνο τα παραμύθια.
Διότι και στα πιο ηρωικά παραμύθια, οι μεγαλύτερες επιτυχίες, βασίζονται στον μόχθο, στην επινοητικότητα, στη συλλογική προσπάθεια αμέτρητων μετριοπαθών και ανώνυμων ανθρώπων. Αυτών που περιμένουν…αλλά και παραμένουν όμηροι της ελπίδας.
* Ο Ηλίας Χρυσικός είναι δημοσιογράφος – δ/ντης του ρ/σ Ενημέρωση 92,2 fm στο Ν. Πιερίας
