Το άδοξο τέλος 30 ετών ατμοσφαιρικών μετρήσεων

190

Υπό άλλες συνθήκες, η συμπλήρωση 30 ετών συνεχούς παρακολούθησης της κλιματικής αλλαγής από το τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών θα ήταν αφορμή για γιορτή. Στην επετειακή εκδήλωση, όμως, που διοργάνωσε χθες το τμήμα, το κλίμα ήταν διαφορετικό. Η ίδια η εκδήλωση άλλωστε είχε σκοπό να δημοσιοποιήσει το οξύ οικονομικό πρόβλημα που η ερευνητική ομάδα αντιμετωπίζει και να προαναγγείλει το «κλείσιμο» των σταθμών παρακολούθησης.

Το τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών έχει πολλούς λόγους να υπερηφανεύεται. Περιλαμβάνεται στα πρώτα 100 της λίστας της Σαγκάης, έχει μεγάλο αριθμό συνεργασιών με πανεπιστήμια του εξωτερικού και τον ιδιωτικό τομέα. Ενα από τα λιγότερα γνωστά –στο ευρύ κοινό– ερευνητικά πεδία με τα οποία ασχολείται είναι η κλιματική αλλαγή. «Φέτος συμπληρώνονται 30 χρόνια καθημερινής παρακολούθησης των παραμέτρων της κλιματικής αλλαγής. “Καθημερινής” σημαίνει Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, αργίες, όλες τις ημέρες», εξηγεί ο καθηγητής Κώστας Βαρώτσος. «Στη χώρα μας λειτουργεί ένας από τους 100 πρότυπους επίγειους σταθμούς για τη μέτρηση όζοντος, τα ευρήματα του οποίου δημοσιεύονται στο δίκτυο του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού. Επιπλέον, πραγματοποιούνται μετρήσεις με τη βοήθεια ενός μπαλονιού, που φθάνει σε ύψος τις 35.000 μ., μετρώντας την κατακόρυφη δομή του όζοντος, τη θερμοκρασία του αέρα, την υγρασία κ.ά. Τέλος, λειτουργεί σταθμός μέτρησης υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για την παρακολούθηση της επίδρασης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στα μνημεία».

Ωστόσο, λόγω οικονομικής στενότητας, η συνέχιση της λειτουργίας των σταθμών μέτρησης απειλείται. «Δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε ούτε τα αναλώσιμα ούτε τους δύο “παρατηρητές”, τους ανθρώπους –συνήθως μεταδιδακτορικούς– οι οποίοι κάνουν (σήμερα αμισθί) τις καθημερινές καταγραφές των κλιματικών παραμέτρων. Οσο για τις μετρήσεις με το “μπαλόνι”, κανονικά έπρεπε να γίνονται δύο φορές την εβδομάδα και πλέον γίνονται μόνο όταν έχουμε κάποιο ενδιαφέρον μετεωρολογικό σύστημα ή κάποιο ακραίο καιρικό φαινόμενο. Εχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο ένδειας, όσο κι αν δεν μου αρέσει αυτή η λέξη». Η συνέχιση της λειτουργίας των σταθμών μέτρησης από την Ερευνητική Ομάδα Φυσικής Κλίματος χρειάζεται, σύμφωνα με τον κ. Βαρώτσο, περίπου 6.000 ευρώ/μηνιαίως. «Ενα από τα βασικά επιστημονικά ζητήματα στην κλιματική αλλαγή είναι η απουσία μεγάλων χρονοσειρών δεδομένων, τα οποία θα μας αποκαλύψουν πού οδηγούμαστε. Ο “ξαφνικός θάνατος” των σταθμών μέτρησης θα μας εκθέσει διεθνώς, αλλά κυρίως θα διακόψει μια μοναδική πηγή πληροφόρησης».

Πηγή: kathimerini.gr