Του Ηλία Χρυσικού *
Μια “απίστευτη” ιστορία σχετικά …
με την επιλογή του Διοικητή του Γενικού Νοσοκομείου Κατερίνης
Πριν δυο μήνες, με αφορμή όσα εξελίχθηκαν σχετικά με την επιλογή του Διοικητή του Γενικού Νοσοκομείου Κατερίνης (ΓΝΚ), είχα γράψει για την κατά πληροφορίες “πεντάδα” τοπικών κομματικών “προυχόντων” που είχε επισκεφθεί τον Υπουργό Υγείας και συγκεκριμένα εξέφρασα την άποψη μου στο άρθρο μου με τον τίτλο “Το Μητρώο Στελεχών της ΝΔ, η αξιοκρατία και τα …(όχι πράσινα αλλά) μπλε άλογα”.
Σκοπός μου ήταν να στηλιτεύσω πρακτικές που όχι μόνο παραπέμπουν στο “κομματικό κράτος”, αλλά το αναπαράγουν και το διαιωνίζουν, παρά τις εκπεφρασμένες προθέσεις της νυν Κυβέρνησης για το ακριβώς αντίθετο.
Σήμερα δυστυχώς, βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να δώσω συνέχεια στο παραπάνω θέμα. Και τούτο γιατί τις δημοσιογραφικές πληροφορίες δεν έχει κανένα νόημα να τις κρατήσω ως “επτασφράγιστο μυστικό” για τον εαυτό μου, αλλά θέλω να τις μοιραστώ με τον καθένα σας, για να προβληματιστούμε μαζί, όλοι μας, για την συνεχώς επικρατούσα κατάσταση στη Χώρα.
Σύμφωνα, με τις ανωτέρω πληροφορίες, λοιπόν (αν αυτές αληθεύουν), καθώς πλησίαζε η ώρα επιλογής των Διοικητών των Νοσοκομείων (άρα και του Διοικητή του ΓΝΚ), μια “τριάδα”, τούτη τη φορά, “τοπικών κομματικών προυχόντων” του κυβερνώντος κόμματος, στην οποία ο ένας ήταν ενδιαφερόμενος μάλιστα για τη θέση του Διοικητή του ΓΝΚ, “κατέβηκε” στην Αθήνα για να “κλειδώσει”, παίρνοντας τη διαβεβαίωση του αρμόδιου Υπουργού, η ανάθεση της εν λόγω θέσης του άνω ΝΠΔΔ στο συγκεκριμένο ενδιαφερόμενο φυσικό πρόσωπο.
Βλέπετε, στην Ελλάδα ζούμε, κι ως μάθαμε διαχρονικά, αν δεν “κατέβεις” στην Αθήνα, “τις δουλειές” δεν τις τελειώνεις…
Η καταρχάς κατάληξη μάλιστα, σύμφωνα πάλι με τις πληροφορίες (αν ευσταθούν), ήταν θετική.
Η “τριάδα” φεύγοντας από την Αθήνα είχε τη σιγουριά ότι τα είχε καταφέρει (δεν πήγε “τσάμπα” δηλαδή η “κάθοδος” της στην Αθήνα.
Έλα όμως, που η “τριάδα” αυτή δεν είχε ρωτήσει προηγουμένως μια άλλη “τριάδα τοπικών κομματικών παραγόντων” του κυβερνώντος κόμματος. Και έτσι, ενώ φεύγοντας, ο ενδιαφερόμενος της πρώτης “τριάδας” είχε κοιμηθεί “Επίσκοπος”, ξύπνησε τελικά το πρωί της επόμενης μέρας ως … “Αρχιμανδρίτης”….
Τι έγινε, λοιπόν, σύμφωνα με όσα λέγεται ότι είναι αληθή; Η δεύτερη “τριάδα” επισκέφθηκε κι αυτή τον αρμόδιο Υπουργό και όχι απλά εξέφρασε την αντίρρηση της (και ειδικά ο ένας απ’ αυτήν την δεύτερη τριάδα) στον Υπουργό για το συγκεκριμένο ενδιαφερόμενο φυσικό πρόσωπο, αλλά άσκησε, τρόπον τινά, και “βέτο” αναφορικά με τον διορισμό του, ως Διοικητή του ΓΝΚ.
Η δεύτερη τριάδα τόνισε στον Υπουργό ότι σε καμία περίπτωση δεν νοούνταν να “εκπαραθυρωθεί” από την πρώτη, διότι άλλως θα υφίστατο αυτομάτως “σοβαρό εσωκομματικό ζήτημα”…
Ο Υπουργός, συνεπώς, βρέθηκε στο μέσο της αντιμαχίας των δύο “τριάδων” τοπικών κομματικών προυχόντων και, απ’ ό,τι αποδείχθηκε τελικά στην πράξη, δίνοντας τη γνωστή “Σολομώντεια λύση”, δεν ικανοποίησε καμία από τις δύο τριάδες.
Κατά αυτόν τον τρόπο, προέκυψε ως νέος Διοικητής του ΓΝΚ ο κ. Χατζηγεωργίου, ο οποίος δεν κατάγεται από την Πιερία και δεν έχει καμία σχέση με την τοπική κομματική στελέχωση.
Παρεμπιπτόντως, νομίζω ότι όχι μόνο εγώ, αλλά όλοι μας, ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης, συναισθηματικής φόρτισης ή ιδίων συμφερόντων, πρέπει να ευχηθούμε καλή σταδιοδρομία και, γιατί όχι, επιτυχία στον νέο Διοικητή.
Τουλάχιστον, εμείς σταθήκαμε “τυχεροί” μια που ο νέος Διοικητής δεν είναι απλά νέος, ως προς την ανάληψη των καθηκόντων του, αλλά και νέος σε ηλικία. Αλλού “τοποθετήθηκαν” (αν και μετά “παραιτήθηκαν”) 80χρονοι….
Το θέμα όμως, κι ας μη εθελοτυφλούμε σ’ αυτό, δεν είναι το πρόσωπο, αυτό καθ’ εαυτό, του νέου Διοικητή του ΓΝΚ, ούτε η πολλή κουβέντα για την “αξιοσύνη” του.
Σε τελική ανάλυση, η όποια “αξιοσύνη” αποδεικνύεται στην πράξη και μένει να την διαπιστώσουμε (ή μη). Το θέμα, αυτό που έχει απόλυτη σημασία και όχι μόνο μας “καίει”, αλλά μας “τσουρουφλίζει” κι από πάνω, είναι ακριβώς όσα συνέβησαν (αν συνέβησαν) πριν την τελική επιλογή του Διοικητή.
Τι κι αν “βγήκε” προκήρυξη για τις θέσεις των Διοικητών ανά την Ελλάδα (;), τι κι αν έθεσαν προδιαγραφές και προαπαιτούμενα (;), τι κι αν ζητήθηκαν από τους ενδιαφερόμενους “Ευρωπαϊκού τύπου” βιογραφικά;
Τι κι αν αφέθηκε να εννοηθεί ότι θα ακολουθούνταν “αδιάβλητες διαδικασίες” και θα εφαρμόζονταν “αξιοκρατικά κριτήρια”;
Αν αληθεύουν οι πληροφορίες, η “πεντάδα” τον Σεπτέμβριο και οι “τριάδες” των τοπικών κομματικών προυχόντων το Νοέμβριο όχι απλά τα “γκρέμισαν” όλα, αλλά μας υπενθύμισαν ωμά και κραυγαλέα ότι ο κομματισμός είναι εδώ, αναλλοίωτος και απαράλλακτος, ότι η κομματοκρατία στην Ελλάδα “ζει και βασιλεύει”, ότι τίποτε δεν αλλάζει και οι μεγαλοστομίες περί του αντιθέτου, οι υποσχέσεις και διακηρύξεις, είναι απλά για τους αφελείς, ή και τους νουνεχείς, μέχρι όμως αυτοί οι τελευταίοι να πάνε στην κάλπη…
“Αλισβερίσι και συναλλαγή”, “κομματίλα και βόλεμα”, “γνωριμίες και κάθοδος στην Αθήνα”, “τοπικός παραγοντισμός νοούμενος ως πολιτική” είναι φράσεις που κεντρίζουν ως προς την αλήθεια και το περιεχόμενο τους τον καθένα μας. Και ταυτόχρονα τον προκαλούν στεγνά…
Αλήθεια, θα αλλάξουν όλα αυτά κάποτε; Και ειδικά, είναι δυνατόν να μεταμορφωθούν τα λεγόμενα “κόμματα εξουσίας”; Ή θα μιλάμε σ’ αυτήν τη χώρα για “αξιολόγηση”, για “αδιάβλητες διαδικασίες” και για… “αξιοποίηση ανθρώπων που υποβάλλουν Ευρωπαϊκού τύπου βιογραφικά” και τελικά το μόνο που θα κάνουμε είναι να “κοροϊδευόμαστε” μεταξύ μας;
Αν οι παραπάνω “ειδήσεις” πάντως αληθεύουν, το ρήγμα εμπιστοσύνης ανάμεσα στα κόμματα και τις πολιτικές συμπεριφορές τους, από τη μια, και τους πολίτες, από την άλλη, παραμένει επί της ουσίας αγεφύρωτο…
Και ειδικά για το κυβερνών κόμμα, για να συνδέσω το παρόν κείμενο με το Σεπτεμβριάτικο άρθρο μου, το συμπέρασμα φαίνεται να είναι ότι ο παλαιός, γνωστός κομματισμός “έκανε μια χαψιά” τελικά το “Μητρώο Στελεχών” και την περί αυτού φιλολογία.
Κύριοι της ΝΔ, αν σκοπεύετε, όπως λέτε, να “μεταρρυθμίσετε” την Ελλάδα, φροντίστε να “μεταρρυθμίσετε” πρώτα το κόμμα σας…
* Ο Ηλίας Χρυσικός είναι δ/ντης του ρ/σ Ενημέρωση 92,2 fm στο Ν. Πιερίας.
