Γονείς στα δικαστήρια – μια πραγματική ιστορία

373

της Βαλεντίνας Μαρκέλλου

Τρεις μήνες φυλάκιση με αναστολή σε μητέρα για παρεμπόδιση επικοινωνίας πατέρα – παιδιού
Εισαγγελέας υπέρ πατέρα, ακροατήριο υπέρ μητέρας

Σε χιλιάδες κομμάτια μπορεί να «σπάσει» η ψυχοσύνθεση ενός ανήλικου παιδιού από την διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των γονιών του, ειδικά όταν οι τελευταίοι δεν συμφωνούν στα θέματα επικοινωνίας και συναντήσεων.

Τα ελληνικά δικαστήρια καθημερινά, γίνονται «μάρτυρες» τέτοιων υποθέσεων, προσπαθώντας να επιλύσουν τις αμέτρητες διαφορές γονέων, οι οποίοι αντί να συνεργάζονται προς το συμφέρον του παιδιού τους, μετατρέπουν τις δικαστικές αίθουσες σε προσωπικά «ρινγκ» αψιμαχιών τους.

Στην πλειοψηφία των υποθέσεων αυτών, συναντάς πρώην ζευγάρια που έχουν ξεχάσει τι τους συνέδεε τα προηγούμενα χρόνια και το κυριότερο ότι πάντα θα τους συνδέει το παιδί που απέκτησαν. Θυμός, εγωισμός τα συναισθήματα που κυριαρχούν εκατέρωθεν, με τους δικαστές να προσπαθούν να βρουν την «χρυσή τομή» ανάμεσα σε αλληλοκατηγορίες…
Μία από αυτές τις υποθέσεις εκδικάστηκε στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, η έκβαση της οποίας βρήκε την κατηγορούμενη μητέρα να αποχωρεί με δάκρυα και απορία στο βλέμμα της και το ακροατήριο να ξεσπά αποδοκιμαστικά σε βάρος του πατέρα. Όπου, το ακροατήριο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι απαρτίζεται από φίλους και συγγενείς των εμπλεκομένων διαδίκων. Εντός της δικαστικής αίθουσας, βρίσκονται άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους που αναμένουν την εκδίκαση δικών τους υποθέσεων και ταυτίζονται με τα όσα ακούν και βλέπουν.

Στη συγκεκριμένη υπόθεση… σχεδόν καθημερινότητά της 47χρονης γυναίκας έχει γίνει η κατάθεση μηνύσεων σε βάρος της από τον 50χρονο πρώην σύζυγό της για «παραβίαση δικαστικής απόφασης και παρεμπόδισης επικοινωνίας».

Για τον λόγο αυτό, παρουσιάστηκε στο δικαστήριο έχοντας μαζί της, τη στολή εργασίας της μήπως προλάβει και δεν χάσει ακόμα ένα μεροκάματο. Δουλεύει σε αρτοποιείο και έχοντας εξηγήσει στον ιδιοκτήτη του και εργοδότη της την κατάσταση που επικρατεί με τον πρώην σύζυγό της, εκείνος δείχνει κατανόηση για τις μέρες που χρειάζεται να απουσιάζει από το πόστο της.

Η ίδια, αναρωτήθηκε ενώπιον της έδρας «Ως πότε; Όταν λείπω από την εργασία μου, μετά κάνω κάποιες διπλοβάρδιες για να είμαι σωστή απέναντί τους. Μπορεί να με βοηθούν με αυτή την κατάσταση, αλλά πότε θα σταματήσει όλο αυτό με τις μηνύσεις του πρώην συζύγου μου;». Γιατί, όπως είπε, πλέον έχει χάσει το μέτρημα με τις μηνύσεις που καταθέτει σε βάρος της ο 50χρονος. «Ούτε θυμάμαι πόσες είναι», είπε χαρακτηριστικά.

Να σημειωθεί πως με παρέμβαση/αναφορά του συνηγόρου υπεράσπισής της και με προσκόμιση των επίμαχων εγγράφων προς την έδρα, επισημάνθηκε πως όσες φορές την έχει «στείλει» στα δικαστήρια, εκείνη έχει εισπράξει μόνο αθωωτικές αποφάσεις!

Με ήπιο τόνο φωνής, αρχικά, ο πατέρας είπε προς το δικαστήριο «Δεν με ενδιαφέρει η καταδίκη της. Όμως κύριοι δικαστές, εσείς θα κρίνετε και θα αποφασίσετε για αυτό» και στη συνέχεια έκανε στροφή 180 μοιρών. Με ανεβασμένη την ένταση της φωνής του και με το πρόσωπό του να έχει αποκτήσει κόκκινο χρώμα, επαναλάμβανε συνεχώς «Έπρεπε να είναι εδώ (σ.σ εδώλιο), δεν με αφήνει να δω το παιδί, παίρνω τηλέφωνο και το σηκώνει εκείνη και δεν μιλάω ποτέ με την κόρη μου».

Ο ίδιος περιέγραψε περιστατικά όπου με συνοδεία αστυνομικών πήγαινε στην οικεία όπου διαμένουν μητέρα και παιδί και δεν του άνοιγε κανείς, προσθέτοντας ότι «Ήξερε ότι θα πάω να δω το παιδί, εξαφανιζόταν επίτηδες από το σπίτι και την γειτονιά. Έχω χάσει το παιδί μου και φταίει εκείνη».

Στωική και ήρεμη, παρέμενε η μητέρα καθ’ όλη την διάρκεια της κατάθεσης του πατέρα και η μοναδική αντίδρασή της ήταν την στιγμή που αναφέρθηκε ένα θέμα υγεία τους παιδιού. (ασθένησε από το πρώτο έτος της ηλικίας του και τον τελευταίο χρόνο υπάρχουν θετικές εξελίξεις ως προς αυτό).

«Λες στο δικαστήριο ότι το παιδί είναι άρρωστο, δεν θέλω να αναφέρεται πουθενά αυτό και το έχουμε συζητήσει τόσες φορές. Ούτε το δικαστήριο αφορά. Γιατί το επικαλείσαι; Σε τι ωφελεί; Πες μου τί έκανες όλα αυτά τα χρόνια να βοηθήσεις; Μόνη μου τρέχω και ανησυχώ κάθε μέρα», είπε φανερά εκνευρισμένη απευθυνόμενη στον πρώην σύζυγό της, ο οποίος εκείνη την στιγμή χαμήλωσε το βλέμμα του και είπε πως τελείωσε η κατάθεσή του και πως δεν έχει να προσθέσει κάτι άλλο.

Μέσα από τις ερωτήσεις της Προέδρου και της Εισαγγελέως, φορτίστηκε στην συνέχεια, η ατμόσφαιρα εντός της δικαστικής αίθουσας. Μητέρας και συνήγορος υπεράσπισης, αντάλλασσαν συνεχώς βλέμματα, στην προσπάθειά τους να αντιληφθούν τον τόνο και το πνεύμα των ερωτήσεων.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Στερείτε την επικοινωνία παιδιού –  πατέρα; Στερήσατε τα καλύτερα χρόνια του παιδιού σας από τον πατέρα του; Γιατί;».

ΜΗΤΕΡΑ: «Εγώ; Δεν πρέπει γίνεται αυτή η ερώτηση σε εμένα. Αυτή η ερώτηση έπρεπε να γίνει προηγουμένως στον ίδιο. Ξέρετε, πόσες φορές επικοινωνούσε το χρόνο με το παιδί; Θα σας πω 2-3 φορές μόνο».

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Έχουμε τόσες μηνύσεις σε βάρος σας από εκείνον. Γιατί σας έχει μηνύσει τόσες φορές;».

ΜΗΤΕΡΑ: «Από εγωκεντρισμό. Ο δικηγόρος μου σας προσκόμισε όλες τις αθωωτικές αποφάσεις που έχω.
Ο λόγος που με σέρνει στα δικαστήρια είναι γιατί δεν τα βρήκαμε μεταξύ μας σαν ζευγάρι. Δεν σκέφτηκε ποτέ την υγεία και την ψυχολογία του παιδιού».

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: «Για να καταλάβουμε, όλα αυτά δεν ισχύουν; Τον αφήνατε να δει το παιδί;»

ΜΗΤΕΡΑ «Πότε ήρθε με αστυνομία στο σπίτι γιατί δήθεν δεν άνοιγα; Υπάρχει κάποιο καταγεγραμμένο περιστατικό; Όσο για το τηλέφωνο που λέει, καλούσε στο κινητό μου, είναι αυτονόητο πως θα το σήκωνα εγώ και όχι η 7χρονη κόρη».

Η Εισαγγελέας, στην πρότασή της ζήτησε την καταδίκη της μητέρας σε 5 μήνες φυλάκιση με αναστολή, την οποία το δικαστήριο δεν υιοθέτησε και την καταδίκασε σε 3 μήνες με αναστολή.

Στο βλέμμα της μητέρας, διαφάνηκε απορία λόγω των προηγούμενων αθωωτικών αποφάσεων και η οποία αποτυπώθηκε λεκτικά με την φράση προς τον δικηγόρο της «Τόσα χρόνια αδιαφορεί, τρέχω για όλα μόνη μου και καταδικάζομαι και από πάνω».

Η αποχώρησή της, συνοδεύτηκε από δάκρυα και από κάποια άτομα που την ακολούθησαν, τα οποία παρευρίσκονταν στην δικαστική αίθουσα για δικές τους υποθέσεις.

Έμειναν μαζί της, προσφέροντάς της νερό και λόγια συμπαράστασης.