Πανοραμική άποψη του έργου από κάτω προς τα επάνω.
Είναι ένα έργο που σου δημιουργεί την επιθυμία να το ξαναδείς. Αλλά και να το ξανακούσεις. Να ένας τρόπος να μετρήσεις εντός σου αν κάτι τελικά σε αγγίζει, σκέφτηκα όταν το πρωτοαντίκρισα. Πρόκειται για το έργο «Lettherebeflight», της Μαρίκας Αράπογλου, που παρουσιάστηκε επισήμως την περασμένη Πέμπτη. Μια μεγάλη εικαστική εγκατάσταση η οποία, αν και αναπτύσσεται σε ολόκληρο το τεράστιο εσωτερικό αίθριο του ξενοδοχείου Athens BC της Coco-mat στην Ακρόπολη, παραμένει λεπταίσθητη και κομψή. Πρόκειται για μια σπείρα από ανοξείδωτο ατσάλι, ύψους 32 μέτρων, με 80 –σκαλισμένα σε ξύλο– πουλιά, τα οποία ανοιγοκλείνουν τα φτερά τους χάρη σε έναν ειδικό μηχανισμό.
Την ώρα που το βλέμμα σου γεμίζει από αυτά τα χαριτωμένα πτηνά, ακούς και τον ωραίο φυσικό ήχο του τιτιβίσματος. Δεν ήταν ένα εύκολο εγχείρημα. Ο σχεδιασμός αυτής της οπτικής και ακουστικής εμπειρίας διήρκεσε τουλάχιστον δύο έτη, με έρευνα και πειραματισμούς. Η σπείρα, που ακολουθεί τη δυναμική της περιστροφικής κίνησης, αναρτήθηκε στα διαφορετικά επίπεδα των ορόφων: ιδού η πρώτη κατασκευαστική δυσκολία. Υστερα, επάνω σε όλο το μήκος του σκελετού αυτού τοποθετήθηκαν, από ειδικούς εναερίτες, τα ξύλινα πουλιά. Καθένα τους έχει τον δικό του προγραμματισμένο ρομποτικό μηχανισμό, που καθορίζει και συντονίζει την κίνησή του.
Η εικαστικός Μαρίκα Αράπογλου παρουσιάζει το έργο της.
«Επρεπε να παντρέψω το ξύλο με το σίδερο, το σίδερο με τα ηλεκτρολογικά, τον υπολογιστή με κάθε συσκευή σήματος μέσα στο κάθε ξυλόγλυπτο και όλα αυτά να λειτουργήσουν στον αέρα», είπε η καλλιτέχνις τη βραδιά των εγκαινίων. Μας εξήγησε, μάλιστα, ότι για πολλούς φιλότεχνους, το έργο αυτό γίνεται αντιληπτό ως γλυπτό. Για τους τεχνικούς, όμως, λειτουργεί σαν μια μηχανή, ως σύστημα που αποτελείται από πολλά πολλά κομμάτια, που συναρμόζονται για να δημιουργήσουν μια κατασκευή. Ο στόχος ήταν να δοθεί στον θεατή – ένοικο του ξενοδοχείου η αίσθηση της κίνησης και της ελευθερίας. Οταν βρίσκεσαι κάτω από αυτόν τον αέρινο θόλο, νιώθεις ότι όντως έχεις μεταφερθεί αυτόματα από την πόλη στην ύπαιθρο.
Η εικαστικός εμπνεύσθηκε το έργο από τον τρόπο με τον οποίο πετά ένα σμήνος πουλιών, από το πώς κινούνται στον αέρα, από την ισορροπία των αποστάσεων, από τη συμμετρία των φτερών τους. Ολα αυτά συνδυάστηκαν με έντονο, διάχυτο φως, το οποίο κυριαρχεί στο εσωτερικό αίθριο. Η Αράπογλου σπούδασε αρχιτεκτονική στο Parsons School of Design, στη Νέα Υόρκη, και στο RISD, στο Πρόβιντενς, και Product Design στο Domus Academy, στο Μιλάνο. Επειτα από 10 χρόνια στην Αμερική, την Ιταλία και την Αγγλία, επέστρεψε στην Αθήνα, όπου και δημιούργησε το εργαστήριό της.
Πηγή: kathimerini.gr
