Χίλιες και μία ιστορίες θεάτρου και μάθησης

270

Στο ισόγειο «Ρεξ» ξεκινούν από την προσεχή Κυριακή 13 Οκτωβρίου οι «Χίλιες και μία ιστορίες» του πολυβραβευμένου Μάικ Κένι, για παιδιά από 5 ετών.

Μπορεί μια ιστορία ν’ αλλάξει τη μοίρα σου; Το ερώτημα είναι ρητορικό, καθώς η απάντηση είναι προφανώς καταφατική. Φτάνει η ιστορία να ακουστεί με ενάργεια, ώστε να μπορέσει να κινητοποιήσει τη φαντασία του ακροατή της. Κάτι που δεν κάνει μάλλον με ιδιαίτερη επιτυχία το ελληνικό σχολείο. Οι παραστατικές τέχνες, συμπύκνωση των οποίων θεωρείται το θέατρο, απουσιάζουν από το ελληνικό σχολείο. Το Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα (ΕΑΕΠ) που διοργανώθηκε επί Αννας Διαμαντοπούλου στο υπουργείο Παιδείας και στο οποίο υπήρχε η θεατρική αγωγή (από μία έως τρεις ώρες) καταργήθηκε, και πλέον τον ρόλο της θεατρικής αγωγής έχουν επί της ουσίας αναλάβει οι διάφοροι θεατρικοί θίασοι που ανεβάζουν παιδικό θέατρο.

«Οι καλλιτεχνικοί και οι εκπαιδευτικοί στόχοι μιας νεανικής σκηνής είναι αλληλένδετοι. Επιτυγχάνονται την ίδια στιγμή και με μία χειρονομία-πρόταση στους νέους θεατές, μέσα από τη δύναμη που έχει και το αποτύπωμα που αφήνει η αισθητική εμπειρία», λέει στην «Κ» η σκηνοθέτις Σοφία Βγενοπούλου, υπεύθυνη του Μικρού Εθνικού, δηλαδή των παιδικών σκηνών και των εργαστηρίων του Εθνικού Θεάτρου. «Δεν είναι τυχαία η επιλογή της λέξης “εργαστήρια” για το εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα, καθώς στηρίζεται στη βιωματική μάθηση και στη συλλογική δημιουργία. Με όχημα τον πειραματισμό, την ελεύθερη έκφραση, τη συνεργασία και την ασφάλεια που καλλιεργείται στην ομάδα, ελπίζουμε ότι δίνουμε στα παιδιά τη δυνατότητα να ανακαλύψουν και να τολμήσουν, να μη φοβούνται το νέο, να διευρύνουν τη σκέψη τους και να ξυπνήσουν τη φαντασία τους», προσθέτει η ίδια.

Η σεζόν ξεκινά στο Μικρό Εθνικό με ένα νέο ρεπερτόριο και ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για όλες τις ηλικίες, που απευθύνονται σε σχολεία και φυσικά, μεμονωμένα, τους γονείς. Στο ισόγειο Ρεξ ξεκινούν από την προσεχή Κυριακή 13 Οκτωβρίου, οι «Χίλιες και μία ιστορίες» του πολυβραβευμένου Μάικ Κένι για παιδιά από 5 ετών, και από τις 15 Οκτωβρίου σειρά παίρνουν στην Εφηβική Σκηνή «Οι Μικρές ιστορίες για αγρίους» του Γάλλου συγγραφέα και παιδαγωγού Μπερνάρ Φριό. Θα ακολουθήσουν το νέο έργο των Α. Αγγέλου και Ε. Σίνη «Δίπλα δίπλα» για παιδιά 2 έως 6 ετών, ενώ τον Φεβρουάριο του 2020 θα ακολουθήσουν τα «Μαθήματα Πολέμου 3», το τρίτο έργο της δραματικής τριλογίας «Μαθήματα Πολέμου», που δραματοποιεί επεισόδια από τα «Ελληνικά» του Ξενοφώντα.

Παράλληλα, διοργανώνονται για βρέφη, νήπια, παιδιά, εφήβους, ενήλικες, εξειδικευμένα τεχνικά εργαστήρια και εργαστήρια που απευθύνονται σε εκπαιδευτικούς και επαγγελματίες που δουλεύουν με ομάδες παιδιών. Την ίδια στιγμή, για δεύτερη χρονιά το Εθνικό Θέατρο προσκαλεί τα Γυμνάσια και τα Λύκεια της Περιφέρειας να πάρουν μέρος στο πρόγραμμα «Το Θέατρο στο Νέο Σχολείο»: μια δράση που επιχειρεί να δημιουργήσει καλλιτεχνικές γέφυρες ανάμεσα στους εφήβους της επαρχίας, τους εκπαιδευτικούς και το Εθνικό Θέατρο. Τέλος, μέσα από τετράμηνα εξειδικευμένα εργαστήρια, οι επαγγελματίες της εκπαίδευσης και όσοι ασχολούνται με την διοργάνωση καλλιτεχνικών δράσεων με ομάδες παιδιών και εφήβων, μπορούν να γνωρίσουν το θέατρο, να εξοικειωθούν με τα πολλά εργαλεία του για να τα αξιοποιήσουν στις τάξεις και στις ομάδες τους.

Η πρόκληση

Πώς ένας δάσκαλος μπορεί να επιλέξει παράσταση για τα παιδιά του ή για τους μαθητές του, τη στιγμή που σε κάθε θεατρική γωνιά της Αθήνας υπάρχει και μια παιδική σκηνή; «Θα ήταν μεγάλο επίτευγμα για το παιδικό και εφηβικό θέατρο να μπορεί να επιβιώνει χωρίς να είναι εμπόρευμα προς πώληση. Η υποταγή στους νόμους της αγοράς και στο εύπεπτο, ανώδυνο θέαμα, βάζει όχι μόνο το παιδικό θέατρο σε κίνδυνο αλλά και το θέατρο γενικά, καθώς κάθε φορά που ένα παιδί βγαίνει από το θέατρο βαριεστημένο ή αποπροσανατολισμένο από εντυπωσιασμούς ή από κακή αναπαράσταση μιας φέτας της καθημερινότητας, έχουμε χάσει έναν μελλοντικό θεατή», λέει η κ. Βγενοπούλου. Και ο κίνδυνος δεν είναι για τη θεατρική αγωγή των μαθητών αλλά και για την αισθητική διαπαιδαγώγησή τους.

«Η πρόκληση είναι να καταφέρουμε να εμπλέξουμε συναισθηματικά το νεαρό κοινό μας, να μαγευτούν από την τέχνη, εντέλει να συγκινηθούν. Με ιστορίες που τις λέμε με καθαρή εστίαση και με δουλειά που χαρακτηρίζεται από ειλικρίνεια, βάθος και εντιμότητα», τονίζει η σκηνοθέτις.

Πηγή: kathimerini.gr