Δεκάδες άνθρωποι θάφτηκαν το τραγικό μεσημέρι της 7ης Σεπτεμβρίου του 1999 κάτω από τα ερείπια, όταν σαν σήμερα ο Εγκέλαδος χτυπούσε την Αθήνα.
Οι περιοχές που επλήγησαν περισσότερο από το σεισμό ήταν τα Άνω Λιόσια, το Μενίδι, οι Θρακομακεδόνες και η Φυλή Αττικής.
Ο σεισμός, ευρύτερα γνωστός ως σεισμός της Αθήνας του 1999, με μέγεθος 5,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, έλαβε χώρα στις 7 Σεπτεμβρίου 1999, 14:56:50 τοπική ώρα, και προκάλεσε 143 θανάτους και ζημιές που έφτασαν τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ.
Στις 7 Σεπτεμβρίου 1999, ισχυρός σεισμός πλήττει την Αθήνα, διήρκησε μόλις 15 δευτερόλεπτα, 145 νεκροί, εκατοντάδες τραυματίες και ζημιές σε χιλιάδες κτίρια.
Το Πυροσβεστικό Σώμα είναι πάντα δίπλα σας. 🚒
Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης καλέστε 📞 1⃣9⃣9⃣ pic.twitter.com/4SvHAGy98P— Πυροσβεστικό Σώμα (@pyrosvestiki) September 7, 2019
«Θυμάμαι τα πάντα από το σεισμό της Πάρνηθας. Μέναμε σε μια πολυκατοικία επί της οδού Ψυχάρη 21, στη Μεταμόρφωση. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα έπεσαν τα πάντα. Κατέρρευσαν. Έχασα τον πατέρα μου, την αδερφή μου και τον παππού μου. Ήμουν η μόνη που σώθηκα από θαύμα».
Με αυτά τα λόγια η 30χρονη σήμερα Γιώτα Κότα περιγράφει στο ethnos.gr τα δραματικά δευτερόλεπτα του εφιαλτικού σεισμού του της 7ης Σεπτεμβρίου 1999 που στοίχισε τη ζωή σε 143 ανθρώπους.
«Το σπίτι μας κατέρρευσε σε δευτερόλεπτα. Ξαφνικά βρεθήκαμε μέσα στα μπάζα, πλακωμένοι από τις κολόνες. Δεν άκουγα την αδερφή μου καθόλου. Μόνο τα λιγοστά λόγια του πατέρα μου πριν ξεψυχήσει», θυμάται. «Μου είχε πει «Κορίτσι μου, μην φοβάσαι, γίνεται σεισμός». Αμέσως έβαλα τα χέρια μου για να καλύψω το κεφάλι μου, μήπως και σωθώ».
Η Γιώτα Κότα, κοριτσάκι 10 ετών τότε, έζησε τον εφιάλτη. «Η αδερφή μου είχε φύγει από τη ζωή κατευθείαν. Ο πατέρας μου, μού έλεγε να μην ανησυχώ και ότι θα έρθουν να μας βγάλουν ζωντανούς. Λίγη ώρα αργότερα, θα έκλεινε για πάντα τα μάτια του».
Η 30χρονη σήμερα Γιώτα έμεινε εγκλωβισμένη κάτω από τα μπάζα για περίπου πεντέμισι ώρες. Θυμάται ότι διασώθηκε από τους πυροσβέστες περίπου στις 20:35. «Κάποια στιγμή άκουσα φωνές. Με ρώτησαν το όνομά μου. Έξω από τα χαλάσματα της πολυκατοικίας ήταν κόσμος που περίμενε να μάθει νέα των δικών του ανθρώπων. Ειδοποιούσαν και συνέχιζαν τις επιχειρήσεις απεγκλωβισμού», αναφέρει η ίδια, προσθέτοντας: «Ο δικός μου απεγκλωβισμός δεν ήταν εύκολος. Έκανε μετασεισμούς συνέχεια. Δεν ήταν εύκολο να με απεγκλωβίσουν λόγω μιας κολόνας. Έτσι, έπρεπε να σκάψουν από αλλού για να με βγάλουν».
Η Γιώτα, μετά τον απεγκλωβισμό της, διακομίσθηκε στο νοσοκομείο, όπου τις παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες. Έμεινε μέσα μόνο για μία ημέρα, καθώς δεν είχε χτυπήσει. Είχε, όμως, χάσει τους τρεις δικούς της ανθρώπους, τον πατέρα της, Γιάννη, 60 ετών τότε, την αδερφή της, Σωτηρία, 13 μόλις ετών και τον 79χρονο παππού της, Παναγιώτη.
Πηγή: tanea.gr
