Στις 28 Ιουλίου 1959, δύο χρόνια μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης, που οδήγησε στην ίδρυση της ΕΟΚ, η «Καθημερινή» περιέγραφε ως εξής τις συνομιλίες για τη σύνδεση της Ελλάδας με την ΕΟΚ: «Οι υπουργοί των εξ χωρών της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας εις τας Βρυξέλλας, εδέχθησαν κατ’ αρχήν το αίτημα της ελληνικής Κυβερνήσεως όπως η Ελλάς συνδεθή με την Ευρωπαϊκήν Κοινήν Αγοράν, και έδωσαν οδηγίας όπως αρχίσουν κατατοπιστικαί συζητήσεις. […] Ο κ. Πέλλα είπεν ότι η συμμετοχή της Ελλάδος εις την Κοινήν Αγοράν θα συνέβαλλεν εις την άμυναν του ελευθέρου κόσμου διά της αποφυγής των τάσεων διακρίσεων επί του οικονομικού πεδίου. Υπεγράμμισε δε ότι η απόφασις εσήμαινεν εκδήλωσιν αλληλεγγύης του πνεύματος του ελευθέρου κόσμου».
Η συμφωνία σύνδεσης της Ελλάδας με την ΕΟΚ θα υπογραφεί στις 9 Ιουλίου 1961. Πώς οι «έξι» οδηγήθηκαν στην αποδοχή του ελληνικού αιτήματος, παρότι η χώρα υστερούσε σε αναπτυξιακό –και όχι μόνον– επίπεδο; Πρυτάνευσαν γεωπολιτικοί μάλλον λόγοι, καθώς ο Ψυχρός Πόλεμος βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη. Επιπλέον, η ελληνική επιδίωξη εναρμονιζόταν με τις επιδιώξεις της Γαλλίας, ηγετικής δύναμης στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Αλλά και σε οικονομικό επίπεδο, υπήρχε γενική αισιοδοξία που απέρρεε από τους ψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Αλλωστε, είχε προηγηθεί σειρά μέτρων που έχουν αποκληθεί «πρώτος εκσυγχρονισμός» της Ελλάδας. Για τις αλλαγές αυτές και για το μέλλον, έγραφε η «Καθημερινή» την ημέρα που υπογραφόταν η συμφωνία σύνδεσης: «Η πολιτική της σταθερότης, η εσωτερική της τάξις, η ειλικρινής της προσπάθεια διά να βελτιώσει το οικονομικόν και πολιτιστικόν της επίπεδον, το ότι εσοβαρεύθη και ωρίμασεν ως πολιτειακός οργανισμός είναι οι κύριοι παράγοντες διά τους οποίους έχει επέλθει αυτή η μεταβολή. […] Το ζήτημα σήμερον είναι: πώς θα διασφαλισθή ό,τι τόσον δυσκόλως και διά πρώτην φοράν εις την ιστορία του τόπου κατεκτήθη. Και πώς θα σταθεροποιηθή και θα βελτιωθή. Διότι η διεθνής θέσις της Ελλάδος την οποίαν χαρακτηρίζει η σύνδεσίς της με την Κοινήν Αγοράν […], διά να ανθέξουν απαιτούν την συνεχήν στοργήν και μέριμνάν μας – την μέριμναν όχι μόνο των κυβερνώντων αλλά κάθε πολίτου».
«Η Συνθήκη της Ρώμης χθες και σήμερον η συνθήκη των Αθηνών δεν αποτελούν παρά σταθμούς. Θα υπάρξουν και άλλοι σταθμοί διά την ολοκλήρωσιν του έργου της ευρωπαϊκής ένωσης» (Κ. Καραμανλής).
Πηγή: kathimerini.gr
