Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης. Η χαρά διαδέχεται το βράδυ της Ανάστασης την πένθιμη ατμόσφαιρα της Μεγάλης Εβδομάδας.
Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος περιγράφει τα εξής: Τα χαράματα της Κυριακής, οι Μυροφόρες μαζί με την Παναγία βαίνουν στον τάφο του Ιησού. Ξαφνικά γίνεται ένας μεγάλος σεισμός και Άγγελος, εκ των ουρανών, κυλά την πέτρα που έφραζε τον τάφο και κάθεται πάνω της.
Οι φρουροί του τάφου παραλύουν από το φόβο τους. Ο άγγελος απευθύνεται στις Μυροφόρες και την Παναγία, λέγοντάς τους να μην φοβούνται και ότι ο Ιησούς είχε αναστηθεί. Εν συνεχεία ο Άγγελος τις προτρέπει να πάνε να ειδοποιήσουν τους μαθητές Του, για το γεγονός της Ανάστασης και να τους πουν να πάνε στη Γαλιλαία, όπου και θα τους εμφανιζόταν ο Ιησούς.
Γυρνώντας πίσω στην Ιερουσαλήμ, στο μέρος που ήταν κρυμμένοι οι μαθητές, εμφανίζεται μπροστά τους ο Χριστός. Εκείνες τον προσκυνούν και παρακινούμενες από τον ίδιο τρέχουν να αναγγείλουν το χαρμόσυνο γεγονός στους μαθητές του.
Οι στρατιώτες ειδοποιούν τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους ότι ο Ιησούς αναστήθηκε. Εκείνοι τυφλωμένοι από το μίσος τους κατά του Χριστού, θεωρώντας μεγάλη ντροπή την Ανάσταση του Χριστού, αποφασίζουν να δωροδοκήσουν τους στρατιώτες ώστε να πουν ψέματα, ότι το σώμα του Χριστού κλάπηκε τη νύχτα από τους μαθητές Του, και ότι δεν αναστήθηκε.
Οι μαθητές πηγαίνουν στη Γαλιλαία και εκεί τους εμφανίζεται ο Ιησούς. Τους ευλογεί και τους λέει να διασκορπιστούν και να διδάξουν όλα όσα τους δίδαξε. Τους δίνει επίσης εντολή, ότι όποιος πιστεύει σε Αυτόν, να βαπτιστεί στο όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Έτσι έπραξαν οι μαθητές και έφτασε το Ευαγγέλιο μέχρι σήμερα.
Το Πάσχα ή Λαμπρή για τους Έλληνες
Την Κυριακή του Πάσχα, ο Μητροπολίτης και οι ιερείς μας ενδύονται τα πασχαλινά άμφιά τους και με την εικόνα της Αναστάσεως και αναμμένες λαμπάδες με ιερά πομπή πηγαίνουν στον Μητροπολιτικό Ναό, όπου ψάλλεται ο Εσπερινός της Αγάπης και ακούγεται το Αναστάσιμο Ευαγγέλιο «ούσης οψίας τη ημέρα εκείνη τη μια τω Σαββάτω των θυρών κεκλεισμένων», σε πολλές γλώσσες κατά το έθος.
Μετά το πέρας του Εσπερινού της Αγάπης, ο Ιερός Κλήρος μοιράζει το κόκκινο αυγό, με την ευχή όπως ο Αναστάς Κύριος πλημμυρίζει στις καρδιές όλων μας το ανέσπερο φως της Αναστάσεώς Του.
H ημερομηνία εορτασμού του Πάσχα, καθορίστηκε από την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο της Βιθυνίας στη Νίκαια, το 325 μ. Χ. Αποφασίστηκε να γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας και μετά το Πάσχα των Ιουδαίων.
Γιορτάζεται σε όλη την Ελλάδα με το σούβλισμα των αρνιών, το τσούγκρισμα των κόκκινων αυγών, με τραγούδια και χορούς. Όλη η εβδομάδα που ακολουθεί η λεγόμενη Διακαινήσιμη είναι γιορτινή και σύμφωνα με το Τυπικό της Εκκλησίας δεν νηστεύουμε ούτε την Τετάρτη αλλά ούτε και την Παρασκευή αυτής της εβδομάδας.
Το αρνί που τρώμε το Πάσχα συμβολίζει τον Χριστό που θυσιάστηκε σαν το αρνί για την σωτηρία όλης της ανθρωπότητας.
Η φιλοξενία πατροπαράδοτη στα ακριτικά νησιά μας.
Οι νησιώτες, με τον δικό τους τρόπο, πάντα φιλόξενοι, γιορτάζουν το Πάσχα με συγγενείς και φίλους, με το φουρνιστό-γεμιστό κατσίκι, μυζήθρα, κόκκινο αυγό και κρασί γλυκό, τραγούδια και χορούς και «τρακατρούκες» ή δυναμίτες στην Κάλυμνο!
Οι πιστοί για 40 μέρες μετά το Πάσχα όταν συναντιούνται οπουδήποτε δεν χαιρετιούνται με τον συνηθισμένο τρόπο, αλλά με το «Χριστός Ανέστη και Αληθώς Ανέστη». Η Εκκλησία μας για 40 μέρες μετά το Πάσχα έχει καθιερώσει και την λεγόμενη Αναστάσιμη Προσευχή.
